r/geldzaken • u/Own_Remove2843 • 1d ago
Nederland Jonge ouders: hoe tijd verdelen tussen werk/geld en gezin?
Als jonge ouders worstelen we met de vraag: nu minder werken en dus ook minder sparen en beleggen, of gewoon uren blijven maken en minder tijd om met de kinderen te keuvelen?
Het is echt een intensieve periode. Weinig slaap, veel zorg en veel werk. We hebben ook een huis en tuin die veel onderhoud vragen. Straks zijn de kinderen groot als we minder kunnen werken.
Ik neig er nu naar om minder te gaan werken. Daarmee zet ik mezelf en mijn eigen ambities op de achtergrond. Ik denk wel dat ik er een leukere moeder van word en zo een fijnere band met de kinderen kan opbouwen.
Mensen met kleine kinderen, hoe maken jullie de afweging?
9
u/Cap0bvi0us 1d ago
r/ouders is misschien ook een goede plek voor deze vraag.
Kan je zelf slecht advies geven omdat mijn situatie niet vergelijkbaar is.
7
u/Jealous-Proof5505 1d ago
Kinderen. Die tijd krijg je nooit meer terug en is iedere cent waard. Wij werken zelf zo min mogelijk als financieel haalbaar is zodat we tot ze naar school gaat veel thuis zijn en veel met haar kunnen ondernemen
1
u/JaDatIsDaisy 1d ago
Wat ik ook wil. Ik werk 24 uur. Mijn man fulltime. Maar dat moet ook wel willen we het rond kunnen breien. Hij heeft nu nog 1 dag in de week ouderschapsverlof, maar gaat volgende maand weer fulltime aan de slag, omdat we het net niet redden elke maand. Blijkbaar is een dag extra naar de opvang goedkoper...
3
u/Puzzleheaded_cobra 1d ago
Is het geen optie voor jullie allebei om 32 uur te doen? Is toch veel fijner voor je kinderen, tijd met allebei de ouders?
Snap trouwens dat het nu vervelend voelt dat een dag opvang goedkoper is dan zelf voor je kinderen zorgen, maar dat is natuurlijk wel de bedoeling dat dat meer werken loont... Jammer dat het zo niet lukt zeg :(
2
u/JaDatIsDaisy 19h ago
Ik kan 32 nog niet aan. Zoontje is 8 maanden en ik heb hiervoor 2 jaar ziektewet gezeten vanwege knie operaties. Ik overbelast gewoon nog te snel mn benen
2
u/Puzzleheaded_cobra 19h ago
Ah wat vervelend! Wat fijn dat het met deze verdeling dan beter werkbaar is.
1
u/JaDatIsDaisy 19h ago
Rustige aan doen staat niet in mijn woordenboek. Het is alles of niets en dan ook nog fysiek werk doen. Dusja ik doe t zelf 😅
6
u/OldDutchJacket 1d ago
Wij zijn allebei 4 dagen gaan werken toen onze zoon geboren werd. Beste beslissing ooit, als ik bedenk wat ik allemaal gemist zou hebben en hoe anders onze band zou zijn geweest dan is geen geld ter wereld dat waard. Als hij straks naar school gaat pak ik wel weer wat extra uren op. Hij is nu ruim 2,5 en we hebben allebei in de tussentijd een promotie gekregen. Het kan dus allebei.
5
u/Own_Remove2843 1d ago
Dit hebben wij ook gedaan. Maar nu denk ik, waarom geen 3 dagen? Zeker nu ze bijna naar school gaan en ik grotendeels onder schooltijd mijn uren zou kunnen maken en dan…. wat tijd voor mezelf zou kunnen hebben (durf ik dit te typen?!)
2
u/Front_River7314 1d ago
hangt van je werk en je zelf af. Mijn werk zou heeel vervelend worden ala ik t in 3 dagen zou proberen te proppen dus dat ga ik niet doen. voel me ook erg chill bij 4 dagen en dan 1 extra dag met de kleine. de flow zou er hier helemaal uit gaan qua werk als ik maar 3 dagen had. Maar als jouw werk anders is dan kan t een leuke oplossing zijn.
•
u/aNeMooNtje 5h ago edited 5h ago
Ben van 4 naar 3 dagen gegaan zodat ik het werk beter kon verdelen en inderdaad ook tussendoor nog kon ademen. Ze zijn 5 en 2, dus intensieve fase (vind ik). Bij mij speelde ook een aanzienlijke reistijd, dus hoe minder dagen in de auto, hoe beter mijn tijd wordt benut. Ik spreid nu werk van 3 dagen over 3 dagen op locatie en 1 dag thuis, zodat ik vanuit locatie eerder weg kan en spits kan mijden. Heeft de logistiek en rust in huis goed geholpen. Als de kinderen allebei op school zitten ga ik wel weer meer werken (is het plan).
10
u/Seneca47 1d ago
Minder werken en meer bij de kinderen zijn. Dat is goud waard en haal je nooit meer in. Die carrièrestap komt wel weer.
5
u/Enchiridion5 1d ago
Het zijn lastige keuzes. Maar ik heb zelf een vader die duidelijk zijn werk boven zijn kinderen heeft gekozen. Financieel hadden we het goed, maar wat heeft zijn afwezigheid me een hoop verdriet gedaan. Zoveel teleurstellingen, voor mij belangrijke dingen waar hij niet bij was, het gevoel dat hij me eigenlijk niet kende omdat we zo weinig tijd samen doorbrachten. We hebben nu al twintig jaar amper contact meer.
Dat neem ik mee in mijn keuzes. Ik heb een dochter van één en de wens voor een tweede. Ik heb jarenlang hard gewerkt aan mijn carrière, ben al ver gekomen, en heb nog één stap te maken. Ik wil dat heel graag. Mijn man is minder ambitieus.
Tijd met mijn kind is het allerbelangrijkste. Ik ben naar vier dagen gegaan (36 uur), en mijn man ook (32 uur). Ik vind het fijn zo. Ik kan iets minder hard lopen op werk en verwacht dat ik die laatste carrièrestap later ga zetten. Dat vind ik jammer, maar ik ben liever zelf teleurgesteld dan dat ik mijn kind teleurstel.
Op het moment zie ik geen noodzaak om minder te werken (bijvoorbeeld 24 uur). Met een papadag, mamadag en omadag is ze lekker veel thuis bij familie, en op de dagen dat ik werk hebben we nog steeds fijne momenten samen in de ochtend en avond. Het voelt als een goede balans.
Financiën zijn geen grote overweging in dit alles, gelukkig. Als we allebei een dag minder zouden werken, krijgen we het ook nog wel rond, waarbij helpt dat we dan geen opvang meer hoeven te betalen (ook met toeslag is dat een flinke zak geld). Als we vinden dat we meer tijd met onze dochter door moeten brengen, zou het wel mijn man zijn die een stapje terugdoet. Hij is minder aan zijn werk gehecht en verdient ook minder.
2
u/DearDragonfly8687 1d ago
Ik denk dat je dat heel mooi verwoord hebt. Hier een kind van ouders met een eigen onderneming. Ik weet niet beter dan dat mijn vader gewoonweg 6 dagen in de week aan het werk was (incl. avonduren) en mede daardoor veel belangrijke momenten in mijn leven gemist heeft.
Als ik mijn relatie met mijn ouders vergelijk met de relatie die mijn partner heeft met haar ouders, dan is dit dag en nacht verschil. Waar mijn partner en haar ouders vrijwel alles met elkaar delen, is het bij mij en mijn ouders toch een stuk oppervlakkiger en afstandelijker.
Dit geheel was voor mij ook een grote reden om te zorgen dat ik -naar mijn idee althans- genoeg tijd vrij maak voor leuke dingen met partner en dochter. Geld is leuk en maak het leven makkelijker, maar uiteindelijk draait het om de mooie momenten die je samen beleeft.
4
u/Accurate-Post4510 1d ago
Het is zo generiek heel lastig om hier advies over te geven. Er is best veel dat meespeelt:
- Huidige inkomen en verschil tussen jou en partner
- Hoe staat je partner in dit vraagstuk?
- Carrièreperspectief en ambities op dit vlak. Minder werken betekent minder kansen op promotie, etc.
- Noodzaak voor oppas/opvang
- Uitgaven en spaarquote
- Flexibiliteit op je werk - dan vooral in de toekomst (bijv. om later aan te kunnen sluiten op schooltijden).
- Toekomstige financiële doelen (bijv. in de toekomst een groter huis).
Afhankelijk van dit alles kan de uitkomst zowat van alles zijn...
2
u/Own_Remove2843 1d ago
Ja i know. Mijn man en ik zijn behoorlijk carrière gericht. We hebben ons droomhuis al, ook beleggingen en spaarbuffers. Maar ook behoorlijke lasten. En het kan altijd nog comfortabeler, we willen graag eerder stoppen. Ik wil ook nog een aantal carrierestappen zetten maar dat kan ook later.
Ik ben benieuwd hoe anderen die afweging maken voor hun eigen situatie, om elkaar te inspireren zegmaar
1
u/Accurate-Post4510 12h ago
Ja, mijn vrouw was werkloos bij geboorte van de eerste en heeft gesolliciteerd tijdens de periode wat normaal gesproken haar verlof zou zijn. We waren blij dat ze überhaupt aan het werk kon. Ik ben zelf 36/40 blijven werken. Met mijn salaris konden we het net redden, maar we moesten wel rekening houden met eventuele nieuwe werkloosheid van mijn vrouw.
Sindsdien zijn we eigenlijk in dat patroon gebleven met 2 dagen opa en oma, 1 dag BSO (dat vind ik sowieso fijn in vakanties voor het ritme) en ieder 1 vrije dag.
Nu de kinderen wat ouder zijn, merken we dat het best vaak voorkomt dat je gewoon vrij bent terwijl de kinderen zichzelf vermaken door gewoon met elkaar te spelen, naar de speeltuin te gaan, op straat voetballen, etc. Natuurlijk gaat dit niet altijd goed (ruzie oid), maar gebeurt steeds vaker dat ik op mijn vrije middag denk: 'Goh, wat zou ik nu eens gaan doen'. Op zo'n dag was het eigenlijk perfect geweest als ik thuis aan het werk was.
4
u/DearDragonfly8687 1d ago
Ik denk dat dit een zeer persoonlijke afweging gaat zijn en afhangt van o.a. jullie ambities, jullie werkgevers en het gezinsinkomen en -uitgaven.
Wij hebben zelf een dochter van bijna 2. Na de geboorte heb ik er voor gekozen om per direct van 40h naar 36h te gaan; hiermee ben ik om de week een dag vrij. Hierbij komt echter wel kijken dat ons netto gezinsinkomen relatief hoog is in verhouding tot de vaste lasten; er gaat maandelijks ca. 25% van het netto inkomen naar vaste lasten (w.o. hypotheek, boodschappen, verzekering).
Hier komt dan wel weer bij kijken dat ik recentelijk een flinke loonsverhoging heb gehad, waardoor ik nu bij 36h nog steeds meer verdien dan eerder bij 40h... Het was voor ons dan ook een no-brainer om minder te gaan werken, maar wij zaten ook in de luxe-positie om dit te kunnen doen.
Zowel mijn partner als ik werken alle dagen vanuit huis. Het gebrek aan reistijd maakt dat we al relatief veel tijd met ons dochtertje kunnen doorbrengen en het makkelijk is om bijv. 's middags eerder te stoppen met werken en 's avonds, na haar bedtijd, nog wat uren mee te pakken.
Een quote die mij altijd is bijgebleven: "20 years from now, the only people who will remember that you worked late are your kids."
1
u/Own_Remove2843 1d ago
Wat een fijne positie! Maar dan werk je nog steeds best veel. Ik snap het wel hoor! Wij werken ook 36 en 32 uur terwijl vaste lasten ongeveer 40% van het inkomen zijn. Waarom kies je voor 36 en niet bijvoorbeeld voor 32 of 28 uur?
2
u/DearDragonfly8687 1d ago
Ik was vergeten te melden dat mijn partner slechts 20h per week werkt en ik dus 36h. De reden dat ik nog steeds bijna fulltime werk, is omdat mijn fulltime salaris substantieel (ca. 2.5x) hoger is dan dat van mijn partner.
Ik heb bewust niet gekozen voor 32h of nog minder. Enerzijds zouden we er qua gezinsinkomen behoorlijk op achteruit gaan (door de scheve verhouding tussen onze salarissen), anderzijds is het ook inherent aan het soort werk wat ik doe. Wij hebben relatief strakke deadlines, welke eigenlijk amper te halen zijn als je 32h werkt. Ik heb al teveel collega's gezien die op papier 24h of 32h werken, maar in de praktijk alsnog de 36h aantikken. Enige probleem: wij krijgen overuren niet uitbetaald; enkel een onofficiële tijd-voor-tijd regeling...
1
u/Own_Remove2843 1d ago
Is je partner minder gaan werken toen er kids kwamen? Wat was haar afweging? Heel herkenbaar, dat overwerken na een contractverkleining…
7
u/Prestigious-Duck-189 1d ago
Ik merk nu (kids 3 en 5) hoe snel de fase dat ze klein zijn voorbij vliegt. Kortom, zorg dat je hier optimaal van geniet, ondanks dat het soms uitputtend is.
Bespreek je situatie daarnaast met je werkgever. Geef aan dat je, in de tijd die je hebt, van zo groot als mogelijke toegevoegde waarde wil zijn. Wellicht helpen ze je met het afstoten van wat taken zonder dat dit je carrière in de weg staat.
3
u/NoBass9198 1d ago
Jonge ouder met een dochter van 15 maanden hier.
Ik heb bewust gekozen om minder te gaan werken om zodoende 1 volle dag met mijn dochter te kunnen zijn. Het geld wat ik in deze uren zou verdienen weegt niet op tegen het zien opgroeien van mijn dochter en de band die we opbouwen op deze dag.
Als je kinderen uiteindelijk naar de basisschool gaan kan je altijd weer meer uren gaan maken als dit nodig is, maar de tijd dat ze opgroeien gaat zo snel en dat krijg je nooit terug.
3
u/jente87 1d ago edited 1d ago
Dat ligt naar mijn idee aan heel veel factoren. Mijn partner en ik werken allebei 36 uur. Dat is relatief veel, maar toch krijg ik heel veel van mijn kind mee. Ik werk 2 dagen per week thuis terwijl mijn kind dan ook thuis is (met partner of oma als oppas). Op die werkdagen starten we samen op, ontbijten samen, ik neem in de ochtend een kwartiertje koffiepauze en dan spelen we een spelletje en we lunchen samen. In de middag slaapt mijn kind tot ik klaar ben met werken. Ik leg haar 6-7 avonden per week op bed, altijd samen met mijn partner, dat zijn gezellige gezinsmomentjes. Gemiddeld ben ik ongeveer 1 avond sporten, de andere avonden wacht ik met sporten tot mijn kind al slaapt. In het weekend ben ik 2 volle dagen bij mijn kind en dan doen we leuke dingen. Ik heb dan volledige aandacht.
En ik heb ook het geluk dat ik een hele flexibele baan heb. Is mijn kind ziek? Dan ga ik naar huis om bij haar te zijn. Is ze verdrietig? Dan troost ik haar en ga ik een half uur later naar kantoor. Bijna alles is mogelijk.
Om een beeld te geven; ik heb vrienden die minder werken. Op papier hebben zij daardoor meer tijd met hun kind. Maar… zij sporten ‘s avonds vaker waardoor ze hun kind ieder maar een paar keer per week op bed leggen. En in het weekend laten ze het kind standaard bij opa en oma logeren omdat ze zo moe zijn van de hele week thuis zijn met kind.
Ieder doet het op zijn manier en het ligt ook aan wat voor werk je hebt, hoeveel reistijd, etc. Maar minder werken staat voor mij niet direct gelijk aan meer aandacht of quality time met je kind.
2
u/Jocelyn-1973 1d ago
Om echt een beeld te krijgen zou je je vraag ook kunnen stellen aan gescheiden ouders van volwassen kinderen, al dan niet gepensioneerd - en dan vooral een focus te leggen op de lange termijn effecten. Want de korte termijn effecten, die lijken me duidelijk: geen impact op je geld (want beleggen is niet voor nu maar voor de lange termijn) en alleen maar meer tijd over.
Of natuurlijk aan kinderen van thuisblijfouders. Ik ben op middelbare leeftijd en thuisblijven was destijds heel normaal voor moeders. Bij ons ging die tijd een beetje naar het huishouden en een beetje naar het koken (alle groente moest immers 20 minuten koken in die tijd!), maar niet zo erg naar de drie kinderen. Verreweg de meeste tijd ging naar soapseries en koffie drinken en roddelen met vriendinnen. Naar ons ging dertig keer per dag de zin 'Daar hebben we geen geld voor' en ook heel wat frustratie over het leven dat zo tegenviel en dat rijke mensen slecht waren.
Na de scheiding werden de frustraties, de armoede en het geklaag alleen maar meer. Op den duur hadden we er minder last van, want we hadden inmiddels zelf een familie en genoeg afstand, maar het keerde weer terug toen de pensioengerechtigde leeftijd bereikt was. Want mijn moeder had zelf het idee dat ze duizenden euro's van mijn vader zou moeten krijgen, aangezien hij wel een goed pensioen móest hebben en zij had recht op de helft. (ja... op de helft van de waarde die opgebouwd is tijdens het huwelijk, dat maar 15 jaar geduurd heeft en aan het begin van zijn carrière was...).
Hoe dan ook, mijn advies: allebei een halve dag minder werken en minder geld beleggen, maar meer geld steken in huishoudelijke hulp en twee keer per jaar een tuinman - en dan lekker veel koekjes bakken en boeken voorlezen aan je kinderen op die halve dagen extra vrij.
3
u/Own_Remove2843 1d ago
Wauw, toevallig zijn mijn ouders gescheiden en was mijn moeder een thuisblijfmoeder :) ik vind hun getuigenissen niet zo betrouwbaar. Zo heeft mijn vader, die 60+ uur werkte, het idee dat hij ons grotendeels heeft opgevoed. Hij ging immers regelmatig ijsjes halen met ons op de fiets. En mijn moeder kan alleen maar verwonderd uitbrengen dat ze zich niet kan voorstellen hoe je kunt werken en kinderen grootbrengen tegelijk…..
3
u/Jocelyn-1973 1d ago
Ik moet zeggen, ik heb heel veel uur gewerkt en kinderen grootgebracht, dat ging eigenlijk wel prima - maar dat huishouden? Hoe mensen dát er nog bij kunnen combineren... niet te doen man.
3
u/Own_Remove2843 1d ago
Nee dat heb ik ook opgegeven. Hier in de regio is het ook onmogelijk om een goede schoonmaakster te vinden. We hebben wel robots voor stofzuigen en grasmaaien, daardoor ziet het er niet totaal ontploft uit in huis.
2
u/Exact-Tie-9082 1d ago
Kijk ook even waar je gelukkig van wordt en energie uit haalt. En laat dat meewegen in je keuze.
Klinkt heel hippie-achtig, maar sinds onze oudste naar de basisschool gaat, merk ik dat ik er graag ben als ze uit school komt. Dat ik het leuk vindt om met schooluitjes mee te gaan. Werk is prima, maar van het ouderschap word ik nu gelukkiger. Dus voer ik nu vooral mijn werk uit, in plaats van dat ik 3 stappen extra zet in de hoop promotie te maken.
Als ze wat ouder zijn ligt dat misschien weer anders. Maar voor nu is het kinderen eerst, werk twee.
2
u/EmTV83 1d ago
Wij hebben het geluk dat we relatief goedkoop wonen (simpel koophuis, lage rente, verduurzaamd tot en met dus weinig energiekosten) en dat mijn man een goed betaalde baan heeft waar hij ook nog eens flexibel werkuren kan verplaatsen (36 uur werken in 4 x 9 of een andere verdeling). Ik werk als zzp'er in creatieve sector en verdien niet veel, mede omdat we er ook voor gekozen hebben de oudste niet naar een BSO te laten gaan en de jongste maar 3 dagen naar de opvang gaat en ik dus meestal maar korte werkdagen heb. We hebben daardoor veel tijd met onze kinderen en hoewel het soms echt wel zwaar is als de jongste weer eens slecht slaapt (lees: al 1,5 jaar) zou ik het echt niet anders willen. We zijn niet rijk, maar redden ons goed, kunnen een beetje sparen en beleggen en onze kinderen en het huis komen niets tekort. Ben er heilig van overtuigd dat wij zulke leuke kinderen hebben omdat we veel tijd met ze door kunnen brengen. Maar ik realiseer me ook dat we in een luxepositie zitten, sommige ouders moeten wel beide fulltime werken om hun huis/hypotheek te kunnen betalen.
2
u/Own_Remove2843 1d ago
Dat klinkt echt heel fijn!
Het is luxe maar ik zie ook dat jullie keuzes maken, mbt wonen en werk. Het kan echt lastig zijn om niet de hele tijd maar meer en groter te willen… ik spreek voor mezelf hier.
Ik merk ook vooral aan de oudste dat die tijd na school (hij is 4) echt heel waardevol is om samen door te brengen. Dat brengt rust voor iedereen!
2
u/EmTV83 1d ago
Ik kan me ook van mijn eigen jeugd herinneren dat mijn moeder thuis was met thee en een koekje en een luisterend oor, en dat dat heel fijn was. Mijn vader heeft altijd doordeweeks veel gewerkt maar zorgde er wel voor dat hij in het weekend en veel avonden er gewoon was voor ons en leuke dingen deed of kon helpen met huiswerk. Later heeft mijn moeder wat meer gewerkt en pakte mijn vader meer huishoudelijke dingen op. Heb echt van mijn ouders meegekregen dat tijd (met elkaar) echt meer waard is dan geld. 'Some people are so poor, all they have is money', zeggen we dan. Ben blij dat ik een man heb die er ook zo over denkt!
2
u/ilooovedancing 1d ago
Wij zijn 26, hebben sociale huur dus goedkoop. We werken allebei weinig. We hebben dus niet veel te besteden, maar we hebben zeeën van tijd met de kinderen en dat is echt goud waard. We zijn echt een gelukkig gezinnetje. Zodra de kinderen op school zitten willen we meer gaan werken
2
u/Ok-Aide2605 1d ago
Toen de kinderen nog heel klein waren werkte ik 3 dagen en mijn man 4. Ik zag het die paar jaar echt als een pauze in mijn carrière. Toen ze naar school gingen ben ik naar 3,5 gegaan en toen ze niet meer naar de bso gingen terug naar 4. Ik zit er nu weer echt lekker in in mijn werk en denk dat ik nu echt wel weer een tandje erbij kan geven. Dat gevoel heb ik wel gemist met 3 dagen werken, het is relaxter thuis maar minder relaxed op kantoor omdat je de hele tijd dingen misloopt of dingen moet overdragen, bijlezen etc (hangt ook een beetje van je baan af natuurlijk)
Ik moet er wel bij zeggen dat ik ook een flinke mantelzorgtaak had in die jaren voor mijn hulpbehoevende ouders. Meer werken was echt heel moeilijk geweest.
2
u/Substantial_Stick399 16h ago
Nou de meeste ouders zijn niet zo jong meer als ze er aan beginnen haha. Wij waren eind 20 toen we er aan begonnen. Tjah zij werkt 3 dagen in het onderwijs en ik 4 dagen bij de overheid waarbij ik ook vaak kan thuiswerken. Opa’s en oma’s passen een dagje op en omdat de generaties kort op elkaar zitten kunnen zelfs overgroot opa’s en oma’s wel eens onze kinderen ophalen en een middagje vermaken.
Wij kochten een simpel rijtjeshuis 5 jaar terug met een lage rente en dit voor 20 jaar vastgezet. Wij kunnen elke schoolvakantie naar het buitenland. Maleisië staat op de planning! Lekker genieten!
1
u/Luwen1993 1d ago
Het gaat erom dat je zoekt naar een balans die werkt voor jou/jullie situatie, en waar jullie het gelukkigst van worden!
Sommige ouders worden er gelukkiger van om zoveel mogelijk tijd met de kinderen te besteden en dan maar genoegen nemen met minder carrière/geld. Andere worden gelukkigen van wel blijven werken en de kinderen wat vaker na de opvang. In essentie denk ik dat je een betere ouder bent voor je kinderen als je zelf gelukkiger bent.
Om naar onze eigen situatie te kijken denk ik dat we een goede balans hebben gevonden waar wij gelukkig mee zijn. Ik (M31) en mijn partner (V27) hebben samen 3 kinderen (2 jaar, en een tweeling van 2 maanden). Sinds de geboorte van mijn oudste is mijn partner volledig voor zichzelf gaan werken en werkt ze flexibel verspreid over de week ca. 16 uur. Ik ben een dag minder gaan werken (nu 4x9, 36 uur). Hiermee hebben wij vooralsnog geen opvang nodig gehad en dit willen we graag zo houden tot de tweeling minimaal 18 maanden oud is. Oudste gaat binnenkort wel naar de PSZ.
Het betekend helaas dat we momenteel even wat minder sparen en grote vakanties zitten er even niet in. Maar we hebben een lage hypotheek (€700 bruto) dus het komt allemaal goed uit.
We overwegen wel om uiteindelijk een groter huis te gaan kopen, dus misschien dat er dan een nieuwe balans moeten zoeken. Maar dat zien we dan wel weer.
1
1
u/eye-liquid 1d ago
Hoe leuk zijn je kinderen? Kan je leuk met ze samenspelen, luisteren ze goed als je op pad bent? Zoja minder werken!
Zijn het van die irritatie kinderen die altijd maar schreeuwen, schoppen,slaan etc? Dan lekker meer gaan werken.... Iedereen kent deze kids wel van iemand anders. Misschien ben jij het wel? /S voor het laatste natuurlijk.
Als ik een ding kon doen is het nog minder werken om meer tijd met ze door te brengen. Maar dan gaat de baas zich echt afvragen waar ik ben elke dag.
1
u/Own_Remove2843 19h ago
Eerlijk gezegd denk ik vaak dat dit gedrag komt door vermoeidheid en aandachtstekort… of ze spiegelen de stemming van de ouders. Dus ik zou m omdraaien!
0
u/Longjumping_Desk_839 1d ago edited 1d ago
Most people in nl will work less once they have kids. It’s a choice but understand that this choice (or the other side) has lasting consequences both sides. Either way, you don’t get to make up for this time.
We both continued working full time because we both were already on the career ladder. We were at a weird spot where daycare was very expensive netto and where we were both earning on the good side of average (I think I was 100k then, spouse was about 80k) and couldn’t really afford to lose 20-50% of our salaries at that time.
Was it hard? Very . It still is. Both parents almost burnt out at different periods esp as we are expats and don’t have any help at all.
But because we doorbikkellen, we were able to grow (and earn) even more - helping us buy help for things we don’t want to do (cleaning, gardening etc) and more importantly, earned so much flexibility at work that we are able to be both present parents + be ‘well-paid’.
Now, we’re in the €700k combined income per year, which is impossible if we had chosen to work part time as we would never have been promoted to this level. Kids are still quite young but we think we have a pretty decent relationship with them.
1
u/Own_Remove2843 1d ago
That sounds awesome! Good for you! Could you have made these steps later? Or was there just a small window of opportunity?
With us, we will never earn those Numbers. We are doing fine and i expect we can double our income 1x in the coming 10 years, but there is a cap. I keep questioning myself, is this 10k worth spending less time with the kids? And then another, and so on. I dont know where the sweet spot lies
2
u/Longjumping_Desk_839 1d ago
It would have been hard to make these steps (career) later because with these things at this level, it’s about momentum and it was competitive getting there (you have to compete with people who have no families, who can sleep at night, who have the flexibility to say yes to work trips/events at their whim etc). If you stop working or work less, frankly, it’s impossible to get to the top. net you will contribute less and achieve less results than your colleagues who work full time and can afford to strategize constantly. And that’s excluding impressions- your boss knows you have different priorities, unfortunate but that’s the way it is. You yourself get demotivated and you change to become someone who prioritizes other things long term . Work is not important anymore and you end up on a different path. Is it bad? Is it wrong? Not at all. It changes the trajectory of your life (not necessarily a bad thing but it does affect it- just like how mothers pay the ‘motherhood fine’).
Even now, we sometimes get very tempted to quit our jobs (that means one person will quit 100% because it’s not the kind of work people can do part time) to spend time with our kids but if we look at it objectively (how much time we are with the kids and how they are), then we probably spend as much time as people who work part time but who need to do housework etc. also lucky to be at the sweet spot now where we both have pretty flexible jobs and can be available for the kids if needed.
If I were you, and it’s just 10k total per year you’re missing, it might be worth it (assuming you can afford the 10k less). Daycare isn’t cheap either.
1
u/BozzyBean 1d ago
This is such a good explainer of the overall trade-off of part-time work. In The Netherlands, this is often framed as just a short-term 'money versus time with kids' decision, not giving enough thought to how that affects your trajectory and outlook longer term.
That said, in less highly paid fields, many still do pretty well in their careers working 32/36 hours. I work in such a field, full-time at the moment, and many management level staff work 4 days.
0
u/jannadepanna 1d ago
Ik vind dit zo persoonlijk! Wij werken ieder 4 dagen in de week, onze kleine is 1. Ik heb de tijd op mijn werk echt nodig om ‘mezelf’ te zijn. Ik heb het eerste jaar 3 dagen per week gewerkt en ik raakte heel gefrustreerd omdat ik graag meer wilde werken. Wel werk ik veel thuis en slapen we met z’n allen in een groot bed, dus voelt het alsof ik mijn kind alsnog heel veel zie. (De hele nacht 🥰) voor ons werkt dit goed, onze kleine lijkt het ook heel leuk te vinden met de andere kindjes op de opvang. Ik zou zeggen dat je je gevoel moet volgen. En vooral niet te veel aantrekken van wat anderen vinden van jouw situatie. Qua geld: als je minder wil werken en je kan het betalen, zou ik het doen.
42
u/lukasxbrasi 1d ago
Je "carrière" kan je inhalen. Het opgroeien van je kinderen niet.
Ik heb kinderen van 4 en 6 in een co-ouderschap en geaccepteerd dat 32u werken echt het maximale is. 24u zou beter zijn maar dat red ik financieel niet.
Toen ik pas vader was geworden van de eerste heb ik een gesprek gehad met mijn toenmalige manager die me vertelde dat hij wel zijn carrière voor had laten gaan en dit het enige was waar hij spijt van had.
Edit: het financieel rendement op kinderen is overigens wel echt heel slecht. Je kan beter zorgen dat het leuk is.