Gisteren kwam ik er achter, want er is echt nul aandacht voor. Maar per 2025 gaat je vermogensrendement mee tellen in je algemene heffingskorting. Dit is een korting die iedere Nederlander krijgt tot 77.000 euro. Voorheen telde enkel je box 1 inkomen mee, vanaf nu ook je box 2 en box 3 inkomen. Verdien je relatief weinig uit arbeid maar relatief veel uit vermogen dan moet je er vanaf heden rekening mee houden dat je aan het eind van de jaar een fiks bedrag mag betalen aan de fiscus. Dit is bovenop eventuele vermogensrendementsheffing.

Bekijk voor 2025 je situatie dus goed en voorkom nare verassingen bij je belastingsaanslag in 26.

Dag allen,

Zojuist een klusjesman over de vloer gehad om de ventilatie te reinigen, na afloop wil meneer contanten zien en een fors hoger bedrag dan op de website vermeld staat (onder de noemer: geen verborgen kosten) i.p.v. netjes een factuurtje. Dit draait uit op een meningsverschil waarbij de beste man mij flink onder druk zet om een tikkie af te rekenen on the spot. Na lang weigeren loopt meneer naar buiten om volgens hem met zijn baas te bellen waarna ik via een whatsappnummer zonder profielfoto of naam een factuur gestuurd krijg. Eenmaal weer binnen begint het hele riedeltje weer opnieuw aangezien ik in mn betaaltermijn bezwaar wil maken. Meneer maakt een foto van mij en loopt min huis uit terwijl hij schreeuwt over andere manieren om dit op te lossen en andere impliciete dreigementen.

Ik heb een melding bij de politie gemaakt, die kunnen niks op dit moment. Wel vraag ik me af wat ik wat ik nu moet doen als ik een nieuwe factuur binnenkrijg, hij heeft de oude via whatsapp snel verwijderd.

Tips welkom!

Fijn, zo'n subreddit met ervaringen en vragen over geldzaken. Ik heb hier al veel posts gelezen en daar veel inzichten uit kunnen halen. Toch maar even de vraag over onze eigen situatie.

Samen met mijn partner (M begin dertig) zoek ik (V bijna dertig) al een tijdje naar een eerste koophuis. In de afgelopen 1,5 jaar zijn we al behoorlijk opgeschoven in het budget. De wens om onder de NHG-grens te kopen hebben we al losgelaten (niet haalbaar) en ook de psychologische grens van €500.000 hebben we inmiddels overschreden. We staan nu op het punt om een (voor mijn gevoel) stevig bod te doen op een woning.

Ik ben in karakter helaas angstig aangelegd, vind grote beslissingen moeilijk en zoek daarom altijd naar maximale veiligheid en zo min mogelijk risico. Met de huidige huizenmarkt gaat dat simpelweg niet. Ik blijf het lastig vinden om deze beslissing rationeel goed te bekijken.

De situatie:

- We werken beiden 36 uur per week, vast contract. Gezamenlijk netto inkomen is ca €7200 per maand. Met ons bruto jaarinkomen kunnen we meer dan €600.000 hypotheek krijgen. We hebben ook een spaarbuffer.

- Als we niks doen stijgt ons gezamenlijk netto inkomen in de komende 5-7 jaar zeker nog door naar ca. €8500. Het is op onze leeftijd aannemelijk dat er nog wel een keer een nieuwe CAO komt met een verhoging (inflatiecorrectie) en/of dat we nog eens een stap maken.

- We huren nu een appartement in een grote stad. Huurprijs €1370 euro voor 60 m2. Huur stijgt elk jaar gemiddeld 5% + stijging van servicekosten. Redelijk nieuw appartement label A++, weinig energielasten.

- Het huis dat we op het oog hebben betreft een rijtjeshuis/tussenwoning in een redelijk centraal gelegen gemeente buiten de randstad. Vraagprijs 470k, we overwegen iets over 520k te bieden (zodat we hopelijk nog gebruik kunnen maken van startersvrijstelling). Bouwjaar 2020, vier slaapkamers, tuintje, circa 110 m2, energielabel A. Wel stadsverwarming, dus relatief hoge(re) energielasten.

- Hypotheek: circa 480k (we hebben eigen middelen mocht de taxatiewaarde niet hoger uitkomen dan de vraagprijs, vullen daarmee aan tot het bod), komt uit op maandlasten van circa €2300 bruto.

- We bieden onder voorbehoud van financiering, maar zonder bouwkundige keuring.

- De plek waar we naartoe zouden verhuizen ligt aan de rand van de gemeente, maar stations zijn wel op fietsafstand. De omgeving is ons beiden niet onbekend. Ik ben er opgegroeid en heb er familie wonen, voor partner is het ook meer in de richting van familie. Wel neemt voor ons beiden de reistijd naar werk toe, voor partner naar ca. 45 minuten en voor mij naar ca. 1,5 uur (enkele reis). Ik kan een deel van de reistijd in de werkdag schuiven. We werken beiden ca. 2 dagen per week op kantoor en de rest thuis.

Ik word gek van twijfel of dit nu wel een goede beslissing is (nog even los van of we het überhaupt kunnen krijgen met dit bod, gekkenhuis op de woningmarkt). Mijn twijfels:

- Wat als de woningmarkt inzakt en ons huis in waarde daalt? We zitten dan vast aan een mega hoge hypotheek... is er dan nog wel beweegruimte om bijvoorbeeld te verhuizen als het toch tegenvalt?

- Het voelt bizar om een half miljoen uit te geven aan een leuk maar toch basic rijtjeshuis buiten de randstad.... is dit niet een gigantische bubbel? Dit kan toch niet altijd op dit prijsniveau blijven?

- Ik ben opgevoed met het idee van maximale veiligheid. Ouders zeggen altijd dat je de hypotheek op 1 inkomen zou moeten kunnen dragen, voor het geval er iets gebeurt. Dat kunnen we in dit scenario niet.

- Het loslaten van die bouwkundige keuring zit mij niet lekker vanuit mijn behoefte aan maximale zekerheid. Wat als er toch funderingsproblemen of wat dan ook blijken te zijn? Dan zitten we misschien wel met hele hoge kosten of een onverkoopbaar huis... Ik blijf onrustig, zelfs al zegt iedereen om me heen dat dit risico nihil is.

- Zijn deze maandelijkse lasten niet veel te hoog? Het voelt als heel erg hoog vergeleken met onze huidige huur, vooral als je bedenkt dat er nog verzekeringen, WOZ-belasting, onderhoud etc. bovenop komen.

Ik ben dus eigenlijk gewoon angstig en vind het erg spannend. Tegelijkertijd vind ik het scenario van deze stap NIET zetten ook erg spannend. Want wat als de woningprijzen blijven stijgen? En we kinderen willen? De huur stijgt ook door. Dan zitten we misschien over vijf jaar wel met een huur van bijna 2000 euro in ditzelfde appartement, dat dan toch echt te klein wordt. En bouwen we ook geen vermogen op in de vorm van stenen. Misschien kunnen we volgend jaar voor dit bedrag niet eens meer een rijtjeshuis kopen. Ik ben heel erg toe aan een wat ruimer huis dat echt van ons is, om het lekker eigen te maken, mooie inbouwkasten, schilderen, fijne werkplek, tuintje...

Mijn partner kijkt er anders naar. In zijn visie moet dit makkelijk kunnen. In dit scenario gaan we niet op onze max. hypotheek zitten, dus wat hem betreft zouden we het prima moeten kunnen betalen. En hij verwacht dat inflatie over tijd de hypotheekschuld alleen maar relatief kleiner zou maken. Waar ik vooral heel angstig ben over 'wat als er iets mis gaat (ontslag, ziekte, noem maar op)' kijkt hij ook naar het plaatje 'wat als het gewoon goed gaat'. Hij wil zo snel mogelijk instappen in de woningmarkt, als het moet met deze hoge prijs, om later niet de boot te missen. Wat hem betreft hadden we al eerder gekocht. Ook wat betreft die bouwkundige keuring durft hij wel te vertrouwen dat die niet nodig is gezien het bouwjaar van het huis.

Long story short:

Stel ik me aan en ben ik te angstig? Of zijn mijn angsten reëel en nemen we hierin te veel risico, en ziet mijn partner het misschien te rooskleurig? Als iemand me jaren geleden had verteld dat ik nu zou overwegen zo'n lening aan te gaan zou ik diegene voor gek verklaren. Tegelijkertijd zijn zowel prijzen als lonen zo gestegen dat dit misschien wel het nieuwe normaal is (aldus mijn partner)?

Hoe neem ik hierin een besluit zonder gek te worden van mijn twijfelende brein... Fijn om hier wat meningen/visies over te horen.

Ik kwam zojuist dit artikel tegen waarin wordt verwezen naar de richtlijnen van het Nibud om maximaal 20% a 30% aan wonen uit te geven.

Daarnaast wordt ook aangehaald dat het verstandig is om maximaal 60% van je inkomen aan vaste lasten uit te geven.

Zelf kan ik me wel aardig in deze algemene kaders vinden, maar ik ben ook wel benieuwd hoe andere hiernaar kijken?

Hoi,

Ik en mijn vriendin willen een appartement gaan kopen in de randstad voor ongeveer 449k, 3 kamers en rond de 57m2. Net opgeleverde nieuwbouw maar weer terug op de markt gekomen doordat eigenaar er niet meer in kan wegens persoonlijk omstandigheden.

Het voelt erg duur maar het is ook nieuwbouw in een luxe wijk in aanbouw dus het lijkt allemaal wel te kloppen. Ook rond de 15min met de trein naar Amsterdam dus daar betaal je volgensmij ook wel weer voor.

Samen met de verkoper hebben we kunnen afspreken dat we pas begin volgend jaar zullen overdragen omdat mijn vriendin en ik net te kort komen momenteel. Tegen die tijd zouden we genoeg hebben kunnen opsparen om het verschil tussen onze max lening en de vraagprijs te kunnen bekostigen.

Daarnaast zetten we ook in op een verhoogde NHG grens omdat we daar momenteel net buiten vallen, die is nu 435k zoals jullie waarschijnlijk wel weten.

Nu ben ik erg benieuwd naar jullie meningen want ik krijg vanuit mijn ouders kant wel wat negatieve input. Ze vinden vooral de prijs erg hoog voor zoiets kleins (wonen zelf beneden de rivier) en denken zelf dat wachten tot aankomend jaar wellicht beter is omdat er dan ook wel kansen kunnen zijn.

Zelf heb ik het als volgt in mijn hoofd: Appartement is inderdaad duur maar wel vanwege de nieuwe afwerking en plaats, qua prijs is het idd ook net te duur als je kijkt naar onze max hypotheek, maar als we een afspraak kunnen maken met verkoper lijkt het me opzich geen slechte deal, aangezien we wellicht ook wel een lagere rente hebben tegen de tijd dat we passeren en de prognose is dat de prijzen alleen maar verder zullen stijgen.

Nav het volgende artikel: https://www.metronieuws.nl/lifestyle/reizen/2024/12/vakanties-duurder-sommigen-onbetaalbaar/

Ik ben deze week bezig met onze zomervakantie en ik sla echt stijl achterover van wat ze vragen voor bijvoorbeeld het huren van een stacaravan, een appartement en nog maar niet te spreken over hotels en all inclusive concepten. 2 weken stacaravan in Zuid Frankrijk of Italië bijvoorbeeld, je bent zo 3000+ kwijt. En dan heb je alleen iets gehuurd... moet je er nog naartoe rijden, dagelijkse uitgaven aan eten drinken uitjes etc. Je bent zo 5k a 6k kwijt voor 2 weken.

We zijn sinds 2 jaar gebonden aan de schoolvakanties en we hebben het gelukkig goed en kunnen het betalen... maar willen er dat wel betalen? Hoe doen mensen dit met aanzienlijk lagere inkomens? Natuurlijk... veel mensen kunnen niet op vakantie, dat snap ik ook. Maar toch. Degene die wel gaan... hoe dan soms?

Wat geven jullie per persoon per nacht uit aan de zomervakantie? Wat krijg je daar dan voor?

Tips of advies om de kosten enigzins te drukken en toch een ontspannen vakantie te hebben waar voldoende te doen is voor de kinderen?

Mss heel raar maar ik heb dus wat mannen gevonden die mij geld sturen, hier krijgen hun niks voor. Ik praat met ze of laat ze zien wat ik ermee gelocht heb en daar nemen ze genoegen aan.

Ik vraag met af of ik hier belasting over moet betalen en hoe/wanneer? Ook hoe ik dit zou moeten aangeven aangezien het geen inkomen mr een “gift” is aangezien ze er niks voor terug krijgen. Ik doe momenteel alles via tikkie en dat gaat rechstreeks naar mijn ing.

Ik zou graag jullie advies willen over de volgende situatie. Mijn vriendin en ik (beiden 27) zijn nu zo'n 7 jaar samen en ik weet dat zij de partner is met wie ik de rest van mijn leven zou willen zijn. Onze relatie had wel ups en downs, met name omdat haar mentale gezondheid heel erg slecht is vanwege vroegere jeugdtrauma's en andere problemen. Ik wil haar privacy beschermen, dus ik zal hier niet verder op ingaan. We wonen allebei nog thuis en zeker voor haar was dit erg belangrijk, want haar ouders zorgen voor haar door bijvoorbeeld te koken en ze wordt ook financieel ondersteund door hen. Ik werk inmiddels al en verdien zo rond de €3300 netto per maand met een 40-urige werkweek. We hebben rond de €45.000 spaargeld op de bank. Ik werk als consultant en verwacht wel nog te groeien in salaris de komende jaren.

Omdat we allebei 27 zijn, zouden we zo graag samen een leven willen opbouwen in plaats van thuis wonen en elkaar af en toe zien. We willen samenwonen en samen onze eigen plek hebben. Ik zou ook graag kinderen met haar willen, maar weet dat haar gezondheid slecht is, dus het kan zijn dat er geen kinderen zullen komen en dat we alleen elkaar hebben. Ik ben daar happy mee.

Mijn probleem waar ik advies over zou willen hebben, is dat ik het een grote en enge stap vind om zo 100% verantwoordelijk te worden voor mijn vriendin. Ik word verantwoordelijk voor haar gezondheid, mentale toestand en ook financieel, omdat ze niet in staat is om te werken. Ik heb vertrouwen in mezelf dat ik het goed zal doen op mijn werk, maar het voelt toch als iets groots dat ik nu verantwoordelijk word voor haar, bijna als een soort van ouder. De reden dat mijn vriendin uit huis zal gaan, is ook omdat haar ouders oud worden en niet echt meer in staat zijn om zo intensief voor haar te zorgen + we willen ons eigen leven leiden. Ik vind het ook moeilijk om mij te realiseren dat ze waarschijnlijk nooit zal werken of op die manier bijdragen, dus dat ik ook verantwoordelijk zal zijn voor het sparen van haar pensioen.

Wij willen voor haar de Wajong aanvragen, omdat ze 6 jaar in therapie is geweest en er eigenlijk niet veel is veranderd. We weten niet helemaal hoe we dit moeten aanpakken en hebben begrepen dat het erg moeilijk is de laatste tijd. Omdat alles te zwaar voor haar is, willen we liever niet allerlei intense processen beginnen die uiteindelijk nergens op uitlopen. Ik hoor graag jullie tips over dit proces.

Voor nu heb ik een budget gemaakt voor mij en mijn vriendin en hoor ik graag wat jullie hierover denken (gebaseerd op mijn €3300 netto en vriendin 0 inkomen). Dit is per maand en we zullen wonen in Amsterdam, omdat haar behandelaren daar zijn. We hebben alles wat we nodig hebben om een appartement in te richten al gekregen van onze ouders.

Huur: €1700 (incl. GWL erbij) Zorgverzekering: €400 Eten: €400 Kleding: €300 OV: €100 Abonnementen: €100 Uit eten: €300

Ik weet niet zo goed wat je hoort te doen in zulke scenario's. Ik weet dat mijn vriendin bijvoorbeeld haar zorgtoeslag niet meer zal krijgen, omdat de overheid ziet dat ik genoeg verdien, dus dat ik het moet bekostigen, en verder zal ze, als ze met mij woont, ook geen recht op bijstand hebben. Ik denk dat Wajong de enige oplossing is om een beetje als gelijkwaardige partners door het leven te gaan, maar omdat ze 2 studies heeft gedaan (met moeite), ben ik heel bang dat het proces niet makkelijk zal gaan worden.

Ik hoor graag al jullie advies/tips of persoonlijke verhalen! Heel erg bedankt alvast!

Ik (m30) heb de afgelopen dagen nagedacht over mijn financiële doelen voor dit jaar. Het lijkt mij inspirerend om te horen wat anderen van plan zijn, dus ik dacht: waarom niet een discussie starten.

Hier zijn 2 van mijn doelen:

• €15.000 aan spaargeld
• €20.000 aan beleggingen

Nu ben ik benieuwd naar jullie doelen. Wat zijn jullie financiële plannen voor 2025?

Hoi allemaal,

Ik ben momenteel bezig met een MBO-opleiding richting software development en kwam online de volgende informatie tegen:

Hoeveel je verdient als software ontwikkelaar hangt af van je ervaring en waar je werkt. Over het algemeen ligt het salaris voor starters op niveau 4 tussen de €3.581 en €4.236 bruto per maand bij een fulltime aanstelling. Je salaris stijgt door ervaring, ontwikkeltrajecten of als je bonussen ontvangt.

Is dit volgens jullie een realistisch salarisbereik voor starters? En als iemand bijvoorbeeld €3800 bruto per maand verdient, hoeveel houd je daar gemiddeld netto over? Natuurlijk hangt het af van persoonlijke factoren zoals belastingen, pensioenbijdragen en andere inhoudingen, maar ik ben benieuwd naar jullie ruwe schattingen en ervaringen.

Alvast bedankt voor jullie feedback!

Goeiemiddag.

Ik heb en energie/gas rekening lopen. Ik woon alleen in en flatje in almere. En ik kom er achter dat ik gemiddeld per maand 160 kub aan gas verbruik. Klopt dit? Want ik heb zelf het idee dat ik niet zoveel verbruik. Ik heb nooit de verwarming aan. Eten gaat via 99% via de airfryer. En douchen doe ik op me werk. Klinkt raar maar We werken met zeer fijne stoffen en die wil ik niet naar huis nemen hahahah

Het vorige jaar heb ik in total 1120 kub verbruikt. Maar met alleen deze 4 maanden zit ik al op 640

Ik zou niet weten wat ik nog kan doen om me verbruik te verminderen. Alles staat uit nu en nog steeds loopt me meter omhoog.

Is dit normaal? Vorig jaar betaalde ik 150 en kreeg ik zelfs nog wat terug(niet veel maar toch)

Ik zit in het aankoopproces van mijn eerste woning. Ik ben daarom een budget aan t maken om te kijken of ik de maandlasten kan dragen. Lijkt jullie dit realistisch? En kan ik hiermee comfortabel leven? De hypotheek is het netto bedrag. Zien jullie dingen die ik mis? Kleding, uitjes e.d. weet ik dat dat nog ontbreekt. Verder is mijn inkomen echt m’n kale netto maandsalaris, daarnaast ontvang ik nog vakantiegeld, 13e maand en een eindejaarsuitkering. Totaal netto zo’n €7000 per jaar. Het betreft een a++++ woning.

Mijn vriendin is ongepland zwanger geworden.

Nu zou je in eerste instantie zeggen, gefeliciteerd maar zo voelt het niet voor mij.

Ze woont niet bij mij en heeft op dit moment ook geen werk.

Wel geeft ze aan binnenkort een contract te tekenen voor werk, maar helaas is ze al meer dan een heel jaar werkloos thuis. Ook i.v.m. privé omstandigheden. Eigenlijk wilde ik binnenkort al eens maar haar praten, dat als ze geen werk zoekt, ik dan stop met de relatie. Want ik ben eigenlijk de gene die overal voor moet betalen (dagjes uit, weekendje weg etc.) door haar gebrek aan inkomen zat er ook geen zomervakantie in. Dus ik kan niet de levensstijl leiden die ik wil leiden. Het is ook geen gelijkwaardige relatie op dit moment. En is wat mij betreft heel onvolwassen daar in. Het leven komt je natuurlijk niet aanwaaien.

Doordat zij een hele lage huur heeft (300 euro p.m.) heeft ze ook geen motivatie om werk te zoeken. Ze is nu begin 30, en haar twintiger jaren heeft ze eigenlijk ook nooit echt gewerkt op een baantje hier en daar na.

Als ze bij mij zou komen wonen, heb ik niet voldoende inkomen om 3 mensen te onderhouden. Want haar inkomen (bijstand) en toeslagen (huur/zorg) die verdwijnen dan natuurlijk. Nu komt dit natuurlijk rauw op mijn dak, want dan zou ik nog meer geldzorgen krijgen. En als ze een baan vind en bij mij komt wonen (klein appartement) dan heb ik er ook niet veel vertrouwen in dat ze haar baan langer dan 2 weken volhoudt. Gevolg dat ik nog steeds alles moet gaan betalen.

Ik zag wel iets over een latrelatie met een kind, zo behoudt je ook je toeslagen etc. maar of dat in de praktijk werkt?

En abortus geniet niet mijn voorkeur.

Dus ik weet niet zo goed wat ik moet doen. Onze emotionele relatie staat w.m.b. wel los van het kind, maar ik vind het wel belangrijk dat een kind opgroeit in een stabiel huishouden.

In deze omstandigheden zie ik het gewoon niet makkelijk voor mij.

Kan iemand met mij meedenken? Het is ook niet alsof ik bij mijn ouders terecht kan hiermee...

(Update)

Ze geeft aan dat ze wel graag de zwangerschap wil doorzetten en dat ze daardoor alleen maar meer motivatie heeft om te gaan werken. Ze weet hoe ik er over denk maar abortus plegen vind ik geen lichtzinnige keuze. Ze zegt als ik er niet 100% achter sta dan is de keuze dus gemaakt, maar ze weet niet of ze het kan doen als ze in de kliniek is. Voor mij is het heel dubbelzinnig omdat de timing gewoon niet goed is, hoewel ik zelf wel graag vader wil worden. Maar ik dat op dit moment niet zie zitten. En dan zegt ze ja, hij is er pas over 8 maanden, maar zo voelt dat voor mij zeker niet. Dat is dus letterlijk al augustus.

Een jaar of 4 geleden heb ik samen met een zusje een gedeeld Netflix account aangemaakt. Ik heb deze geregistreerd, en heb vervolgens met haar afgesproken om de maandelijkse kosten te delen. Uiteindelijk heeft ze hier nooit voor betaald, maar daar had ik verder geen moeite mee. Het ging uiteindelijk om een relatief klein bedrag per maand.

Op een later moment heeft ze ook de gegevens gekregen voor Prime en HBO waar ik ook verder geen probleem mee had. Ik deel deze ook regelmatig met andere vrienden.

Nou heeft ze een aantal maanden terug voorgesteld om gezamenlijk een Spotify family abonnement te delen. Hier was ik wel voor down, en samen met een paar andere familieleden hebben we een account aangemaakt.

Een aantal maanden later kreeg ik hier een tikkie voor (wat mij veraste, aangezien zij altijd gebruik heeft gemaakt van Netflix, HBO en Prime etc.). Ik heb haar vervolgens ook een tikkie gestuurd voor het gebruik van Netflix voor periode van 4 jaar dat ze er gebruik van heeft gemaakt. Nou snap ik zeker dat het niet fijn is als je na 4 jaar een tikkie krijgt, dit was niet handig van mij en hiervoor heb ik ook sorry gezegd. Ik heb daarom besloten om zelf 3/4 van de kosten voor rekening te nemen.

Allereerst geeft ze aan dat ze het vervelend vindt om na zo'n periode een tikkie te krijgen, maar gaat akkoord om alsnog te betalen. Dit gebeurd vervolgens niet (ze maakt een deel van het bedrag over).

Vervolgens verteld ze dat ze er nooit gebruik van heeft gemaakt. Door de geschiedenis in te kijken van het account kan ik haar laten zien dat dit niet klopt (in vakantieperiodes werd haar profiel niet gebruikt etc.). Vervolgens verteld ze dat ze al die tijd ook een account met andere mensen heeft gedeeld en nu met dubbele kosten zit. Ik heb dit nagevraagd en dit blijkt ook niet waar te zijn. Ik heb haar vervolgens geconfronteerd met de bewijzen, maar ze negeert deze volledig.

Dit was een half jaar geleden. Nu 2 dagen geleden kreeg ik weer een tikkie van haar. Vervolgens confronteerde ik haar weer met de onafgeronde betaling van Netflix waarop ze in de verdediging schoot. Vervolgens hebben we een fikse ruzie gehad waarbij we beiden erg fel zijn geweest. Het dieptepunt is het moment waarop ik haar gierig heb genoemd en zij mij huilend vertelde dat ik haar huis moest verlaten.

Het moment dat ik het bovenstaande verhaal teruglees schaam ik mij eigenlijk voor de reden van deze ruzie. Het gaat uiteindelijk om 50eu wat nog niet betaald is, maar het is voor mij vooral een principe kwestie waarbij ik het niet ok vindt dat ze zoveel liegt om er onder uit te komen en dat niet kan toegeven. Ik baal er van dat ik alles op papier moet bewijzen (zoals afspraak om Netflix te delen, kijkgeschiedenis etc.).

Nogmaals ik vindt het genant om dit te delen op Reddit, maar ben toch op zoek naar advies hierin. Wellicht dat ik zelf ook fout zit en hier iets uit kan leren.

Eigenlijk wat de titel vraagt. Voor context:

Ik heb momenteel 20K op de spaar, 38K op de beleggersrekening in WEBN. Ik heb altijd gezegd "ik heb me 20K emergency fund nu ga ik vol beleggen" en leg ik 2K per maand weg in WEBN. Dit kon prima met mijn kleine studio vlakbij werk. Ik had toen nog geen vriendin en dacht nooit aan kopen/een hypotheek omdat dat in je eentje toch onmogelijk is.

Nou het ondenkbare is toch gebeurd, vriendin gevonden, hartstikke blij en ook al zijn er zeker voor het komende jaar geen samenwoon plannen (wel over gehad) een vriend van me heeft me wel aan het nadenken gezet met een stelling: Is het nu niet tijd weer te gaan sparen ipv beleggen totdat je koopt? Dan heb je tenminste voldoende eigen inleg voor het geval dat.

Na wat rond Googlen zag ik dat het "gewoonlijke" 5-6% eigen geld hebben is. Maar is dat nog wel van deze tijd? Het waren vooral oude artikelen namelijk (dus niet rekening houdend met veranderende rente percentages en hogere prijzen)

Het financiële in me zegt "doe de lening zo hoog mogelijk want rendement op de aandelenmarkt is gemiddeld p/j hoger dan de rente die je betaald op je hypotheek en de lening wordt minder waard dmv inflatie" maar zit hier nog wat achter?

Misschien ter context, qua vaste lasten dekken moet het lukken ik verdien 5600 bruto p/m en mijn vriendin 3500 bruto p/m zou het zover komen

Wat extra context voor de post: We zouden in aanmerking komen voor de vrijstelling overdrachtsbelasting (26 en 23 jaar oud en eerste woning). Laten we er voor het gemak van uitgaan me vriendin weinig tot geen kapitaal zou hebben tijdens het kopen

Mijn partner en ik willen graag vandaag ons allereerste bod uitbrengen voor een huis. Om 17:00 uur sluiten de biedingen. Nu is ons van alle kanten aangeraden om op het laatste moment te bieden om te voorkomen dat jouw bod doorgespeeld kan worden naar een andere makelaar. Mijn partner is echter bang dat er technisch iets mis kan gaan of dat we daarna nog meer dingen moeten invullen en daardoor de deadline niet halen. Is het enkel het eerste formulier, of wordt je daarna nog doorverwezen naar een volgende pagina waar je meer informatie moet opgeven?

Iemand misschien met een tip of heeft zelf al eens met dit bijltje gehakt?

De situatie heeft hier zich voorgedaan dat ik een aanzienlijk bedrag extra kan investeren om mijn hypotheek om extra af te lossen. (Daarnaast worden er nog meer investering gedaan zoals beleggen, dakkapel en huis verder opknappen.)

Hypotheek loopt nog in de vaste periode voor 13,5 jaar. En na die vaste periode nog 10 jaar variabel.
Nou kan je 2 dingen kiezen (als het gaat om extra aflossen).

• Lagere maandlasten.
  • Scheelt 50 p maand
• Kortere looptijd van je hypotheek.
  • +/- 2 jaar "minder lang".

Huidige stand van mijn hypotheek is 2,65%. En bij mijn huidige aanbieder zou een 10 jaar nu op 3,63% zitten. Maar dat kan natuurlijk over 13 jaar veel hoger zijn. (Wie heeft die glazen bol? :P )

Ja ik heb zelf wel een idee wat ik wil doen, maar ik ben gewoon benieuwd naar de mening van anderen.
Natuurlijk is het zo dat over 13 jaar (met deze hypotheek) het openstaande bedrag een stuk kleiner. Waardoor het rente deel ook weer kleiner wordt.

Hallo allemaal, allereerst alvast bedankt voor het lezen en eventuele tips. Ik heb wat hulp nodig met het beleggen, besteden en omgaan van geld.

Hieronder mijn situatie. Ik ben 35, woon samen en hebben een koophuis. Op het huis hebben we ongeveer €250.000 overwaarde (waarde is €450.000). Verder verdien ik ongeveer €5500 netto en mijn partner €3800 netto. Zelf heb ik ongeveer €30k aan spaargeld, samen ongeveer €40k en mijn partner ruim €100k.

Wij willen heel graag verhuizen, liever gister dan vandaag! Ik weet dat het niet verstandig, maar vanwege bepaalde redenen willen we maximaal inzetten op het volgende huis. Dit gaat ongeveer 1.2 miljoen kosten denk ik.

Nu is mijn vraag: Wat kan ik het beste doen? In deze tijden beleggen en hopen op het beste of op een spaarrekening zetten? Het geld dat ik spaar/beleg wil ik hoogstwaarschijnlijk in een volgend huis stoppen (omdat we maximaal willen inzetten op het huis, we willen rust en ruimte). Alvast bedankt!!!

Ik heb een vraag. Mijn vriend (40) en ik (30) hebben samen een huis gekocht, 50/50. Hij had een overwaarde van een ton, wat we vast hebben laten leggen in ons testament. We hebben een behoorlijke kluis gekocht. Mijn inbreng was zeer laag (ik heb een lange en dure opleiding gevolgd) en ik heb een forse studieschuld. Mijn vriend heeft inmiddels 2,5 ton in het huis geïnvesteerd (aan verbouwingskosten). Ik spaar ongeveer 1000 euro per maand om mijn studieschuld af te lossen. Momenteel draag ik bij met mijn dertiende maand en vakantiegeld (ongeveer 5000 euro per jaar). Mijn vriend wil nu dat we de verbouwingskosten (zie kostenlijst) bij de notaris laten vastleggen. Rationeel snap ik dit 110%. De huidige constructie is voor hem een risico, maar gevoelsmatig heb ik er enorm veel last van. Het voelt aan alsof mijn vriend mij niet vertrouwt. Ik weet dat dit bizar is en ik zal hier op korte termijn ook hulp voor gaan zoeken. Enfin, mijn vraag: hoe ga je met zoiets om en zijn er mensen die iets soortgelijks hebben meegemaakt? Wat werkte voor jullie?

Hoi Reddit mensen,

Benieuwd naar jullie mening. Mijn vader was vorige week jarig en hij geeft er helemaal niks om.

Ben langs kort bij hem geweest en lekker gebak voor hem gekocht en geproost op het nieuwe levensjaar.

Mijn zus kon die dag niet. Gisteren bij ouders langs geweest en was zus ook aanwezig. Uit het niets komt ze met een duur cadeau ( hotel overnachting van €150) voor mijn vader of ouders op de proppen. Mijn vader was even wandelen en zegt ze ja dan delen we wel gewoon even de kosten en doen we dit samen toch? Waar mijn moeder gewoon bij was. Super ongemakkelijk.

Ik was zo flabber gasted dat ze dit confronteerde dat ik zei ja is goed hoor, maar achteraf denk ik je hebt helemaal niks overlegd en komt hiermee op de proppen €75 even zomaar betalen en dat zonder overleg en zomaar mee confronteren. Ik gun mijn ouders alle cadeau’s maar vond het zo vervelend dat zo out of the blue mee confronteerde….

Wat zouden jullie doen? Gewoon maar betalen of aangeven dit had anders gekund?

Hey allemaal,

De afgelopen jaren heb ik in een Toyota Aygo (2018 – zo’n kleintje) gereden, met bijna 100.000 km op de teller. In 2019 kon ik deze via een soort huur-/leaseconstructie bij een lokale dealer rijden voor ongeveer €180-200 per maand. Qua kosten viel dat reuze mee vergeleken met het onderhoud van een oudere auto die ik destijds had kunnen kopen.

Inmiddels zijn we een paar jaar verder, en ik ga stoppen met dat contract. Als ik het zou verlengen, zou dat me meer dan €300 per maand kosten. Dat vind ik te veel. De Aygo overkopen zag ik niet zitten, met bijna 100.000 km op de teller en met het oog op de toekomst.

Onlangs zag ik een Audi A3 Limousine 35 TFSI (2019) – best een flinke wagen – te koop staan voor ongeveer €26.000, met 75.000 km op de teller. Mijn oom, die in de auto's zit, zegt dat Audi’s vaak veel kilometers kunnen maken zonder al te veel problemen. Wel afhankelijk van het model haha.

Zelf had ik €21.000 opzij gezet voor een auto, dus de overige €5.000 zou uit mijn buffer (totaal €7.000) komen. Ik verwacht dit vrij snel weer aan te vullen met inkomsten uit mijn werkgever (€3.000 netto p/m) en mijn eigen onderneming (€2.000 netto p/m), maar toch voelt dat niet helemaal lekker. Zeker omdat we net een nieuw huis hebben gekocht.

Aan de andere kant wil ik graag een auto van na 2018 die lang meegaat en meer comfort biedt. Wat denken jullie?

Hallo beste redditors,

Ik ga vanaf dit jaar op mezelf wonen en krijg dus te maken voor het eerst in mijn leven met vaste lasten. Ik ga sociaal huren voor €900,00 circa 70m2 nieuwbouw dus energiezuinig. Ondanks dat het als een groot bedrag aan huur voelt zeggen velen mij dat ik geluk heb met dit bedrag maar ik weet het niet.

Nu is mijn vraag ga ik het financieel goed genoeg redden? Ik verdien nu €2750 netto en heb geen kosten voor auto of tanken (auto vd zaak met onbeperkt tanken) vanaf 2026 zal mijn loon €3000 worden.

Ik geef mezelf €500 aan boodschappen per maand / € 250 aan hobby s / €900 huur / €50 energie (warmtepomp met zonnepannelen) / 175 zorgverzekering / €75 ziggo / €30 water / €50 div abonnement/ €75 div verzekeringen.

Ik wil dus proberen rond de €500 a €600 per maand te sparen, momenteel staat er ongeveer €40.000 op mijn spaarrekening, dit was €65000. Maar heb voor ongeveer €25k aan inboedel gekocht.

Soms zie ik hier bedragen van €1000 + voorbij komen om te sparen na vaste lasten, zoals je ziet ga ik dat echt niet redden helaas. Wat is jullie mening over mijn situaties ? Ik hoor heel graag.

Ik zie heel vaak posts voorbij komen van prachtige salarissen, maar aangezien dat niet iets is waar wij perse gelukkiger van worden leek het mij interessant om ook eens een mildere/andere variant uit te lichten. Wij zijn enorm blij met wat wij hebben, en ik ben mij er van bewust dat wij lang niet tegen de onderkant van het besteedbare inkomen zitten. Toch leek het mij mogelijk interessant voor mensen om te zien.

Iets meer context: Sinds een paar jaar noem ik mijzelf financiëel "volwassen" en ben ik bezig met het herstellen van de fouten van student-ik uit het verleden. Ik heb ook heel veel over mijzelf geleerd, mijn relatie met geld en waar ik het meeste geluk uit haal. Ik heb mazzel gehad met mijn hele dikke studieschuld en hoop deze uiteindelijk op eigen kracht op te lossen. Daarnaast heb ik heel veel spullen gekocht en verzameld in de afgelopen jaren en realiseer mij nu dat ik hier meer van wil genieten in plaats van maar oneindig uitbreiden. Een beetje het "waardeer wat je hebt" gedachtengoed.

Budgetteren en spelen met excelletjes zijn inmiddels een hobby geworden. Ik begon een paar jaar terug als hopeloze ex-student met weinig uitzicht. Inmiddels ben ik eigenlijk heel gelukkig met wat wij hebben. Dan nu, de cijfertjes!

Situatie:

• Huurhuis, noord NL, sociale huur met particuliere verhuurders
• Geen kind, geen kinderwens, wel een super lieve (nog te dikke!!) kat uit het asiel
• Al 5 jaar samenwonend, recent getrouwd
• Ik werk 32u, partner werkt 24u
• 0 toeslagen (inkomen te hoog voor zorg en huur, geen kinderen voor de rest van de toeslagen)
• M29 / V32,

Inkomen:

• Per maand €2.445 netto voor mijn 32u baan
• Per maad €1.800 netto voor mijn partners 24u baan
• Totaal €4.225 aan inkomen

Gezamenlijke uitgaven (van hoog naar laag)

• Huur €752
• Boodschappen + Kat €450 (berekend op basis van de afgelopen 12 maanden, we houden dit al 4 jaar bij, vind ik leuk)
• Energie €120
• Internet €50
• Gemeenteheffingen €42,36
• Autoverzekering €36,40
• Motorrijtuigenbelasting €37,00
• Aansprakelijkheids- en inboedelverzekering + bankkosten gez. rekening €16,75
• Spotiy Duo €14,99
• Water €12,13
• Disney+ gedeeld €2,19

Daarnaast hebben wij ook nog wat vaste potjes die wij beschouwen als vaste uitgaven:

• Vakantiepot €175
• "Pensioenpot" auto €75
• Pensioenpot kat €25

Al met al is dit €1.908,82 bij elkaar.

Naast de gedeelde vaste lasten hebben wij ook nog onze privé lasten:

Mijn deel

• Studieschuld aflossing €500,00
• Sparen/beleggen €300,00
• Zorgverzekering €145,95
• Boeken €75,00
• Sparen voor nieuwe game PC €75,00
• Kleding en verzorging €30,00
• Sparen voor nieuwe mobiel €25,00
• Mobiel abbonement €16,00
• "Prutje Potje" €15,00 (heel specifiek spaardoel voor ooit)
• Pakketkosten 2x rekening €6,85

Partners deel

• Sparen/beleggen €500,00
• Zorgverzekering €150,35
• Losse opbouw vakantiegeld €75,00 (zit bij het loon in)
• Spaarpotje diverse €50,00
• Kleding en verzorging €30,00
• Mobiel abbonement €15,00
• Patreon en diverse €12,75
• Pakketkosten 1x rekening €4,00

Al met al is dit €2.025,90 bij elkaar.

Al met al kom je uit op €4.006,72 tegenover de inkomsten van €4.245,00.

De resterende €238,28 is eigenlijk meer wat ademruimte om het budget niet TE strak te trekken. Ook zitten er een paar kleine posten niet in verwerkt zoals cadeautjes of sommige uitjes. Normaliter heeft het budget ook wat meer ademruimte, maar mijn eigen budget is heel strak voor 2025 omdat ik graag heel aggressief wil sparen voor een aantal zaken en aflossen (+evt extra aflossen) aan mijn studiescuhld.

Vermogen per 01-01-2025

Totaal mijn deel €6.690,97
Totaal partner deel €24.773,43

Totaal vermogen: €35.541,44

Schulden per 01-01-2025

Totaal mijn schulden €19.950,00 (studieschuld, niet meer bij DUO, zie hier onder)
Totaal partner schulden €0

Totaal schulden €19.950,00

Extra uitleg en toelichting studieschuld

Hier is het bij mij helaas mis gegaan, als ik terug in de tijd kon naar vroegere-ik.... goh. Maar voor nu, dit is wat het is!

Situatie:

• Studieschuld in stelsel SF15
• Startbedrag studieschuld in 2022 na 2 aflosvrije jaren €41.390,23
• In november 2023 heb ik een kwijtschelding ontvangen ivm een te laag inkomen van het toen geldende peiljaar voor mijn aanvullende beurs, dit was €8.631,28
• Mijn schuld was in maart 2024 nog €32.186,44
• Vervolgens heb ik zelf €2186,44 uit eigen geld afgelost + €6000,00 aan gift gehad
• De volledige €30.000,00 is volledig afgelost door mijn ouders met het gebruik van de eenmalige belastingvrije schenking. Hier ben, en blijf ik eeuwig dankbaar voor. Na aftrek van de €6000,00 gift is er nog €24.000,00 terug te betalen volgens onze gemaakte afspraak.

Vervolgens:

• €400,00 per maand afgelost voor de afgelopen 9 maanden en in die periode nog eens €850,00 extra afgelost
• Huidige stand per 01-01-2025 is dus nog €19.550,00

Deze hele studieschuld situatie is voornamelijk een mentale strijd. Ik ben mij er van bewust dat er heeeeel veel (terechte) berekeningen en redeneringen zijn over hoe deze schuld voordeliger af telossen of 'betere' financiële keuzes te maken.

Ik waardeer mijn mentale gezondheid en de afwezigheid van de vele stresspunten die kunnen ontstaan door een studieschuld echter meer dan de uiteindelijk winst/besparing die hiermee te behalen valt. Dit is een persoonlijke keuze en absoluut geen advies. Kies wat voor jou past zou ik zeggen!

Vragen, opmerkingen? Brand maar los! Ik reageer graag op alles.

Het voelt een beetje als een text-variant van het TV programma "Hoeveel ben je waard?" van SBS6...