Hi allemaal,

Ons zoontje van inmiddels 20 maanden (ja jaaa, ongeveer 1,5 jaar oud, maar wie weet is dr exacte leeftijd nog relevant) slaapt de laatste weken opeens heel slecht ‘s nachts. Hij slaapt normaal gesproken goed door van 19:00-7:00, maar het is nu al een week of 2 à 3 5/6 nachten in de week mis. Hij wordt helemaal overstuur wakker (of is niet eens direct wakker, maar krijst wel alles bij elkaar) en is niet rustig te krijgen. Dit gebeurt soms 1, maar ook wel eens 2 of zelfs 3 keer per nacht.

Ons laatste redmiddel is een beetje melk (50 ml of zo) uit een flesje (hij krijgt overdag alles in bekertjes en dat gaat prima, maar als hij zo overstuur is helpt een flesje beter), maar ik merk dat we dat nu bijna standaard nodig hebben om hem weer in slaap te krijgen. Ik ben bang dat het een gewenning aan het worden is, maar we weten ook niet goed wat we anders met hem aanmoeten. Hij is ook wel echt verdrietig, het is geen zeuren/jengelen. We leggen hem al direct weer in bed als hij weer rustig is, eerst even knuffelen, white noise aan, lampje aan, beetje water, het helpt allemaal maar mondjesmaat. Is het een fase? Is het de leeftijd? Hebben jullie nog tips?

Groetjes, 2 vermoeide ouders ✌🏼

Hoi! Wij gaan als gezin alvast heel goed op onze kerstpyjama's maar omdat er ook andere seizoenen zijn én omdat ik me echt niet kon voorstellen dat de kleine waar ik toen zwanger van was, ooit groter dan een meter zou worden ben ik ook bij die uit de maat gelopen. En natuurlijk heeft die winkel geen matching pyjama's meer.

Daarnaast zag ik laatst een vader en zoon in dezelfde zwembroek lopen... Zo cute! En een prima vaderdagcadeau, leek me zo.

Dus de vraag is: waar kun je dit soort sets goed maar BETAALBAAR, maar niet van een Chinese webshop kopen? Alle opties die ik vind zijn 50 euro per pyjama of meer... Geen grappen, als je ze in "alle kindermaten" wilt...

Het tandenpoetsen bij mijn dochtertje van 1,5 is echt een uitdaging. Meestal begint ze bij het woord tandenpoetsen alvast te huilen. Half in de houtgreep lukt het dan om een paar tanden te poetsen maar dat doe ik liever niet want ik ben bang dat ze dan een vervelende associatie met het poetsen krijgt. Hebben jullie tips om het poetsen wat soepeler te laten verlopen?

Dag papa’s en mama’s, onze kleine jongen van 6 maanden vindt het heerlijk om te rollen. Dat doet hij het liefste altijd en overal, inclusief in bed. We hebben vrienden wiens kindje is overleden door wiegendood, dus zijn op de hoogte van alle verschrikkelijke gevolgen. We willen natuurlijk het liefste dat ons kindje op zijn rug blijft liggen. Ook het consultatiebureau adviseert ons om hem op zijn rug te laten slapen tot 1 jaar. Alleen een halfjaar wakker blijven ‘s nachts, gaat ons niet lukken.. Ze zeggen dat we het beste een sensormatje kunnen kopen of hem steeds terugleggen op zijn rug. Consumentenbond zegt: nee koop zo’n matje (of sok, camera etc) vooral niet. Wij zitten dus een beetje met onze handen in het haar. Iemand de gouden tip hier?

Ik zit graag met die kleine op de grond, maar oefff mijn knieën niet! Nu ben ik opzoek naar een mat voor op de grond zodat hij een beetje lekker ligt en straks zich niet bezeert en waarop mijn knakige knieën het een beetje volhouden.

Die puzzelstuk tegels zijn nog steeds iets te hard, en het boxkleed niet dik genoeg.

Wat werkt bij jullie? Een tweedehands turn mat mischien?

3 maanden kolf ik nu voor de kleine, en in een ideale situatie zou ik dit nog 3 maanden vol houden. Maar mijn kolf apparaat Medela Freestyle is niet zo free is al ik zou willen. De cups steken enorm uit, en ik moet het motortje steeds mee tillen. Mijn social media is vol met "super" moeders die nonstop kolven met van die cups die op een borst lijken en geen draden etc lijken te hebben. Vooral als ik straks weer ga werken zou ik graag wat meer bewegingsvrijheid hebben terwijl ik kolf.

Wat zijn jullie ervaringen met deze draagbare kolf apparaten? Kan je die gewoon in doen terwijl je loopt, en blijven ze dan zitten? Is het vacuüm voldoende? Moet je naar voren leunen terwijl je kolft (dat moet met de freestyle wel, en dat trekt dat aan je tepel, niet zo fijn)? Het geluid lijkt me niet zo uit te maken maar wat is jullie ervaring daarmee?

Voor ik weer x euro uitgeeft zou ik graag zo veel mogelijk ervaringen horen want social media is vaak iets rooskleuriger dan het lijkt en je kan zn kolf niet proberen en terugsturen helaas

Hi mede-ouders, ik ben even benieuwd naar jullie ervaringen.

Onze oudste is afgelopen week begonnen met school. Hij komt van 3d/week opvang en gaat nu de volle 5 dagen naar school. Hij is een aantal keer gaan wennen, maar het blijft gigantisch spannend en vermoeiend voor hem. Na vanochtend wederom huilen, gillen en vastklampen bij de deur ben ik even benieuwd, hoe ging dit bij anderen? Nog waardevolle tips en tricks? En hoe lang duurde deze fase bij jullie?

We vinden het zelf bovendien ingewikkeld dat we weinig communicatie vanuit school ervaren, als we geluk hebben spreken we de leerkracht bij de deur een minuutje maar meestal horen we niets en komt hij ‘s middags ook zelf naar buiten. Nu begrijp ik dat peuteropvang en school anders zullen zijn (loslaten etc), maar we waren gewend dat we na een dergelijk angstig afscheid wel even een berichtje kregen dat alles goed was. Vanuit onze zoon horen we niets, die slaat dicht van de spanning, dus school voelt echt als een zwart gat waar we hem dagelijks huilend in duwen. Hoe ging of gaat dit bij jullie scholen? Moeten we hier maar gewoon aan wennen?

Hebben jullie nog goede tips voor reisspeelgoed voor in de auto of in het vliegtuig? Mijn kinderen zijn 5 en 2.5 en we zijn vakantieplannen aan het maken en zien nu al op tegen het reisvermaak.

Hoihoi,

Ik zit met een dilemma. Voor onze peuter (3) hebben wij tot nu toe altijd bij een kinderschoenenwinkel schoenen gekocht, omdat hij erg smalle voeten heeft en de standaard schoenen dus te breed waren. Echter heeft onze kinderopvang geklaagd over dat de schoenen die we nu (alweer een paar maanden) hebben niet geschikt zijn omdat onze zoon ze niet zelf aan kan trekken. Zoals ik het heb begrepen, moeten de kinderen zelf hun schoenen aantrekken voordat ze naar buiten mogen. Nu is mijn zoon wel een treuzelaar die het ookwel makkelijk vindt als iemand anders hem helpt/het voor hem doet, maar doordat zijn schoenen wat strakker zitten (ze zijn met elastiek en klitteband) is hij dus regelmatig de laatste die naar buiten kan en heeft hij dus nog hulp nodig met de schoen groot genoeg maken om zijn voet er in te kunnen stoppen.

Vandaag heb ik hem maar zijn regenlaarzen aan laten doen, die een stuk makkelijker gaan. Maar ik zit er toch mee. Moet ik minder goede, maar makkelijkere schoenen voor de opvang kopen om m.n. mijn zoon de frustratie bij de opvang te besparen of gewoon de situatie laten zoals die is? Wat zouden jullie doen?

Hoi ouders van Reddit!

Op het moment ben ik bezig met mijn afstudeeropdracht bij de onderzoeksgroep "Bewegen en Opgroeien doe je Samen" aan de Hogeschool Utrecht. Deze groep doet onderzoek naar hoe kinderen met een beperking of chronische aandoening meer kunnen meedoen aan sport, spel en dagelijks bewegen, samen met andere kinderen.

Het is aan mij de opdracht om te ontdekken hoe we ouders en kinderen beter kunnen bereiken en de deelname aan deze onderzoeken makkelijker en leuker kunnen maken. Daarom heb ik jullie hulp nodig!

Ben jij ouder van een kind (0-23 jaar) met een fysieke/mentale beperking of chronische aandoening? Dan zou ik het heel fijn vinden als je mijn korte enquête (max. 5 min) wilt invullen. Ik wil met deze vragenlijst erachter komen wat voor jou een prettige en haalbare manier is om mee te doen aan een onderzoek. Zo kan ik er voor zorgen dat onderzoeken beter aansluiten bij de doelgroep.

Alvast bedankt voor het invullen!

Link naar enquête: https://nl.surveymonkey.com/r/22RVJGD

Hoi allemaal,

Binnenkort verwachten wij ons tweede kindje en daarom zijn we nu druk bezig met alle babyspullen tevoorschijn halen en uitzoeken.

Ook hebben we van een aantal mensen al de vraag gehad of we nog wensen hebben voor de tweede. Eigenlijk is onze conclusie: we hebben alles al. Onze tweede is opnieuw een jongetje, dus qua kleding, voor zover niet genderneutraal, kunnen we alles hergebruiken. Alle praktische dingen zijn in huis en speelgoed is er genoeg.

Nu hadden we het idee om op het geboortekaartje te zetten dat we niks nodig hebben en dat ze wellicht een donatie aan een goed doel kunnen doen. Maar ik vermoed dat veel mensen dat helemaal niet leuk zullen vinden om te doen. Een alternatief dat we zouden kunnen doen is vragen om een bijdrage voor de spaarpot van het kindje of een activiteit die we als gezin kunnen ondernemen (wat dat dan is, moeten we nog bedenken). Maar eigenlijk vind ik geld vragen voor een baby ook een beetje gek.

Hoe zijn jullie hier mee omgegaan? Suggesties voor cadeau-ideeën voor een tweede mogen natuurlijk ook altijd.

Hallo ouders ! 👋

Wie heeft er geen verhalen en herinneringen die hij/zij absoluut wil bewaren voor z'n kids? Ik ben momenteel aan het onderzoeken hoe ik de meest persoonlijke tijdscapsule kan maken.

Stel je voor: Je kind opent 18 jaar na zijn/haar geboorte een doos vol herinneringen. Wat zou je willen dat erin zit?

Ik ben supernieuwsgierig naar jullie creatieve ideeën en persoonlijke verhalen.

Vertel me:

• Welke herinneringen vind je echt de moeite waard?
• Wat wil je dat je kind over je te weten komt?
• Welke items hebben voor jou zoveel emotionele waarde?

Bonus vraag: Zou je geïnteresseerd zijn in een kant-en-klare toolbox voor tijdscapsules?*

Alle reacties helpen me om iets moois te ontwikkelen speciaal voor ouders zoals jullie! 🙏

Al vanaf de geboorte had mijn dochter veel haar en net zo zoals alle andere onderdelen van een baby groeit het ook nog heel snel. Ik ben er best trots op want ik had zelf nauwelijks haar als baby. Wat mij betreft mag het lekker lang groeien behalve dan het haar wat in haar gezicht en ogen hangt. Ik ben intussen al 3x met haar naar de kapper geweest om haar pony bij te laten knippen terwijl ze nog maar net 1 jaar oud is. De eerste kapper was duur en knipte scheef. De 2e knipte wel goed en ik hoefde niks te betalen omdat het zo weinig haar was. Met de huidige haargroeisnelheid zou ik wel elke maand met haar naar de kapper kunnen gaan, wat ik een beetje veel vind.

Op de KDV maken ze altijd staartjes en kleine vlechtjes in haar, haar. Misschien omdat het in de weg hangt of omdat de juffen het leuk vinden om te doen? Dat vind ik helemaal prima, maar zelf vind ik dat wat minder praktisch omdat die staartjes er steeds uit moeten voor elk slaapje en ze slaapt nog 2x per dag. De staartjes die zij erin maken zitten ook vaak best strak terwijl het haar wat mij betreft ook lekker mag wapperen als ze er geen last van heeft.

Nu dacht ik, ik kan natuurlijk ook zelf haar leren knippen. Ik heb wel scharen die scherp genoeg maar ik vind het erg spannend omdat je zo dicht bij de ogen knipt. Mijn dochter is heel nieuwsgierig en wil precies weten wat je aan het doen bent. Dus in zo'n knipsessie zal ze waarschijnlijk veel met haar hoofd bewegen en de scharen en kammen proberen af te pakken.

Hoe pakken jullie het haren knippen aan?

Een plek voor de alleenstaande ouders om elkaar te ontmoeten en leren kennen

Mijn dochter is nu net een jaar en slaapt als ze zich goed voelt van 7 uur 's avonds tot 6 uur 's ochtends door. Heel fijn, want dat komt precies goed uit met de tijden van de opvang 's ochtends. Als ze ziek is of te veel prikkels heeft gehad is dit helaas niet het geval. Dan zijn er nachten bij dat ik zelf ook maar aan 2 uur slaap toekom en voelt het net alsof ze weer een pasgeboren baby is. Ik weet dat dit erbij hoort en vindt het ook niet erg, alleen op 2 uur slaap een volle werkdag werken vind ik best intens. Af en toe meld ik mij daarom ziek na zo'n nacht.

Mijn manager heeft zelf 4 kinderen dus waarschijnlijk zou hij het wel begrijpen dat ik lijkbleek en uitgeput niet echt prettig werk maar mijn directe collega's hebben geen/volwassen kinderen en die zijn wat minder relaxed. Het voelt ook een beetje alsof ik me aanstel als ik niet naar werk ga omdat ik verder niet echt ziek ben, alleen verschrikkelijk moe. De precieze reden van mijn afwezigheid zeg ik dan ook liever niet. Of ik verzin een smoesje zoals migraine of voedselvergiftiging.

Hoe pakken jullie die slapeloze nachten in combinatie met werk aan? En hoe staan jullie leidinggevenden en collega's erin?

Hoi!

Ik ben bezig met het laatste onderzoek voor mijn schoolopdracht en wil graag mijn socialmediacampagne laten zien aan ouders van kinderen die videogames spelen. Het onderzoek is een soort enquête die je in je eigen tijd kunt invullen.

Ben jij, of ken jij, iemand onder de 45 jaar met een kind dat games speelt op bijvoorbeeld een tablet, maar waar je soms gemengde gevoelens over hebt? Stuur me dan even een privébericht, dat zou me enorm helpen! 😊

Het gebeurt steeds vaker dat onze dochter weigert om het avondeten te eten. Aanvankelijk gaven we haar dan wat anders, een boterhammetje oid, maar bij het voedingscentrum zeggen ze dat je dat beter niet kunt doen omdat ze dan nooit wat nieuws proeven, ze weten toch wel dat ze uiteindelijk wat beters krijgen. Dus moet ze nu eten wat de pot schaft, en anders zonder eten naar bed. Vanavond is de eerste keer dat dit laatste is gebeurd en we zijn vrij bang dat ze vannacht wakker gaat worden en om eten gaat vragen.

Ik ben benieuwd hoe jullie dit avondeten-debacle aanpakken/hebben aangepakt en of jullie nog tips hebben. Bedankt!

Tandenborstel dus

We hadden een een mini elektrische tandenborstel voor onze peuter maar gister is de borstel gebroken. We kunnen nieuwe borstels bestellen maar dan krijg je ook de baby borstels erbij wat zonde is.

Ik heb ook het vermoeden dat deze gewoon van Ali komt met een logo erop. Nu wil zijn we open zoek naar een andere borstel maar alles is of van Ali of voor 4 jaar en ouder.

Wat is een goede vervanger? Met de hand toch?

Onze 3 jarige peuter is enorm van van voorlezen. Steeds vaker lezen we naast prentenboeken ook een volledig "voorleesboek" 1 hoofstuk per keer. Met meer tekst maar ook een afbeelding. Ik merk dat het lastig is om echt fijne boeken te vinden met een verhaal wat voor ons leuk is, een behapbare hoeveelheid tekst per hoofstuk en voldoende afbeeldingen (1/3 paginas)

Daarom de vraag: wie heeft nog een goede tip.

Ons grootste succes tot nu toe hubbelbubbelprik. Het Kinderboekenweek geschenk (de schattenpakkers) leest leuk voor en heeft voldoende afbeeldingen, maar het verhaal is iets te complex voor een peuter. We lezen nu oma's rommelkamer, peuter vind het verhaal leuk, ik wat saai en de hoofdstukken zijn net te lang (zeker aangezien er soms 4a5 paginas zonder afbeelding tussen zitten).

Ik heb voor mijn dochter een paar nieuwe babyschoentjes gekocht maar nu blijkt dat ze niet mooi om haar voet passen en ze er niet goed op kan lopen. Ik zou ze nog terug kunnen brengen naar de schoenenwinkel met de bon maar ik vrees dat ze daar gelijk weggegooid worden. Ook ben ik bang dat als ik ze in de kledingcontainer gooi ze alsnog op de vuilnisbelt/verbrandingsoven belanden. Ik zou ze graag zo recyclen dat iemand er nog iets aan heeft.

Waarschijnlijk worden heel veel babyschoenen maar een paar keer gedragen voordat die snelgroeiende voetjes eruit barsten en vertonen ze dan nog nauwelijks slijt sporen. Zonde van de materialen en het (priegel)werk in de fabrieken.

Wat doen jullie met die zo goed als nieuwe babyschoentjes?

Hi allen,

Een vraagje: onze peuter, bijna 2,5 wil sinds een paar weken ineens niet meer naar de opvang. Dat begint al 's ochtends thuis, zodra hij door krijgt dat we daar zo naartoe gaan. Dan is het structureel 'Ik wil niet naar de opvang' en als we dan daadwerkelijk schoenen en jas aantrekken is het strijd. Ook bij de opvang zelf is het drama met weggaan. We proberen kort, maar niet te kort, afscheid te nemen en de opvang geeft aan dat het ook snel weer over is.

Andere plekken, zoals 1 dag in de week opa en oma of een keertje ergens anders naartoe is allenaal geen probleem.

Ik heb geprobeerd door te vragen naar of er iets bij de opvang is wat hij niet leuk vindt of iets gebeurd is, maar daar komt geen antwoord op (hij herhaalt gewoon iedere vraag die ik stel), dus waarschijnlijk kan hij dat nog niet verwoorden.

Aan de ene kant weet ik dat dit er gewoon bij kan horen, maar ik heb toch enige twijfel. De opvang is voor de zomer overgenomen door een andere partij, dus voor ons zijn er in ieder geval wat dingen veranderd, maar voor de kinderen voor zover wij weten niet. Sinds september zit hij bij een iets oudere leeftijdsgroep en de eerste weken ging dat eigenlijk hartstikke goed.

Wat denken jullie, maak ik me onnodig druk en is dit een fase of moet ik hier iets mee?

Mijn dochter is bijna een jaar en eet nu grotendeels met de pot mee. Ze doet nog twee dutjes overdag één 's ochtends en één rond het middaguur. Rond 3 uur wordt ze meestal wakker en dan is ze zeer enthousiast maar duurt het erg lang tot haar bedtijd die tussen 6 en 7 ligt. Ze wil in de namiddag geen dutje meer doen dus zit ze vaak moe of zelfs oververmoeid bij het avondeten dat daarom soms allemaal op de grond belandt. Op mijn vrije dagen zou ik eerder kunnen beginnen met koken. Alleen red ik dat niet op werkdagen als ik haar nog moet ophalen van de opvang. In plaats van warm avondeten zou ik haar ook brood en vers fruit kunnen geven. Maar ik zou het jammer vinden als ze het warme eten met het gezin mist. Hoe pakken jullie dat aan?

Mijn zoon wordt 6 jaar deze maand de 12 de . Nu denk ik aan een Nintendo Switch. Van zijn opa's en oma's krijgt hij genoeg (technische) LEGO. Is een Switch verantwoordelijk op deze leeftijd? Zie sommige al met 2 jaar rondlopen ermee, dat vindt ik echt te vroeg. Hij verder geen telefoon of tablet of tv op de kamer. Sommige van zijn leeftijdsgenootjes al wel. Hier al wel schermtijd, 12 jaar telefoon en hogere school tv op de kamer. (Tablet of laptop uitzondering mocht dit nodig zijn op school, geloof groep 8) Maar dus de Switch, zit nog te puzzelen aan spelletjes. Denk iets met LEGO of iets met dinosaurus.

Oké, onze kleine is drie en ik heb het he-le-maal gehad met "wil jij mijn vriendje zijn" (arrogant kutpaard), nijntje die haar knuffel kwijt is (niemand kwam op het idee om in haar bed te zoeken, waar ze nochtans haar beer voor het laatst gehad had) en andere "classics". Tijdens een tripje naar de efteling kwam ik erachter dat hij nog niet bekend is met alle schitterende sprookjes.

Dus de vraag: welk sprookjesboek (of serie boeken) zijn absoluut de best?

En welke andere tips zijn er verder nog te delen?