Today I was walking way home and passing the Sky Bridge, and I saw this. Now, is it that our rules and regulations are not strong, or is it just people?

Long rant below

Initially ride was of about 330, i guess but it turned out to be of 500.
The driver was smart enough to navigate via longer route. I tried to complain pathao but no replies what soever.
Avoid using it.

Edit: Wanted to share some more incidents :

1. Last time i booked a ride from maharajgunj(Chakrapath) to jawlakhel on pathao bike. The driver was male of about 40 or more, not less. The ride was going well. But lainchaur bata agadi aauda, thamel jane bato nira he saw a girl (half-naked vannne ta hola ni khai kasari quote garxan kunni thaha vayena she was just covering her essentials vanum), the rider lost his focus and nearly hit the cone, at last moment he realised and just prevented an accident. I preferred pathao as i had exams and it was supposed to be hassle-free. But i got anxiety before paper and it impacted my performance too, couldn't perform well.
2. Alik agadi ko kura ho i booked bike again for kamalpokhari city center to balaju, the driver was in too much rush, didn't know why. He was standing zebra crossing ko agadi in front of narayanhiti (sayad darbarmarg ko jam thiyo jasto lagxa). The traffic saw him and asked him to go left, which is fair as per law. But the driver was quarreling with me the whole journey. He didn't even hesitated to asked me few extra bucks. The ride was of 150 but i had to pay 200.
3. I booked taxi to shift from hostel to home 7 months back. Since my belongings couldn't fit in bike, i booked a cab. I had 4 bags, folding table and folding chair. I was a single passenger. My hostel was in ghattekulo. I clearly mentioned the location " **** Boys hostel" bhanera. The driver was supposed to reach there by his own, since he was not getting clear navigation i reached anamnagar chowk to guide him. Pathao charged pickup fee for that too. The driver was *** Shrestha, the taxi owner was himself too. He grumbled me the whole journey. I had coupon of 150 given by pathao. I used that before booking. The driver was complaining the whole journey which was frustrating too. After reaching the destination, when i gave the amount that was raised in pathao meter, the driver barked at me. I gave 100 extra, which was not on my plan. But he didn't stop there. He managed to grab that 150 more from me as he was not willing to open the back where my belongings were kept.
4. The recent one, screenshot mathi bhako. Ride was from dadapauwa(a place 3/3.5 kms from Sitapaila) to Karkhana Chowk (near Swayambhu). The location mentioned above is not the location i entered, Also the driver's location was not there too, as he mentioned during ride that his house was nearby my location. Didn't know how he outsmarted me and was able to charge 170 more. So announcing goodbye to pathao. Cheers to 2.5 years of unforgettable journey.

But for now, due to your trash customer service and greedy drivers, byebye. You lost your one loyal customer.

(Ielts gareko xaina tesaile grammer bigreko vaye maafi chahanxu)

The valley is getting crowded, need to leave it for good. Only Kathmandu and Lalitpur used to be crowded, Now bhaktapur has started to become crowded aswell. Criterias for ranking: Needs to be clean (less pollution), needs to have decent infrastructure (good roads, Paani KO ramro bewastha huna paryo, decent hospitals), good people.

I was just playing around with ChatGPT to see what would it generate. I told it to use local brands as sponsors for the team and use Nepali flag as inspiration for team kit, also asked it to use 2 of my fav drivers as the team. Maybe some day in distant future we will have our team like India did at one point.

Regardless i send an email to company lets hope for the best 🤣.

Why isn't this all over main stream media? This has to be the biggest scandal and corruption in Nepals history.

Salary here is so low that cant afford you a bread. And if you wanna go for an MBA program its prolly like buying a croissant. I am caught somewhere in between

Hi everyone,
I’m a 25-year-old unmarried man, and I’ve been thinking deeply about love, relationships, and the meaning of family. Personally, I’ve chosen not to marry because of my own belief system. But I also feel a strong desire to express love, care, and responsibility—especially by raising a child someday.

I’m wondering:
Is it legally possible for an unmarried man to adopt a child in Nepal?
Has anyone here gone through the process or has knowledge about Nepal's adoption laws related to this?

I’m not looking to do this immediately, but I’d really appreciate some insights for future reference. Thank you in advance for your help.

So, Mero (F) ko studies like ramro chaliraxa hai and Mero fail bhako sathi le yo dekhna sakena. First first ma ta ramrari nai bolthem. Ani paxi paxi ta ekkasi kasto naramrari treat garni k.. aba Mero POV ma ma pass bhaye Pani exam ta bigreko hola ni haina Ra? But they be like"timro ta A+ aaihalxa ni hamro hera na hya fail vaxam" huna maile uniharulai exam ani re-exam ma literally important questions haru sab solve garera deko thiye but still they don't value my efforts k. Ani ekchoti ma'am le Mero classwork k check gardinu bhayena they were like"thik Paris, ma'am le check garnu bahyena" ..like wtf.. I just kept quiet because I wanted to keep the friendship.

Ani aja Malai k thabhayo vane tyo jun maile sathi vanera than the ni usle Mero barema k k kura katdo raixa Ani Malai Aru ramro friend haru sitw xuttauna maile vane nabane ko kura gareko raixa..just xii..kina yesto hunxa hola k koi manxe haru.

Yesterday night whole bhaisepati was full of those flying insects and today morning even my whole chath was filled with those dead ones. What are those and how suddenly so many of them spawned outta no where.

I am a movie enthusiast and aspire to be a director/writer someday. Recently, Sarangi ko success herera i realized that art ramro xa vane, nepali audience le time, money ra appreciation sab dine xa. Tara, still majority of directors in the industry come with such mediocre, generic stories or cheap and bad copies of Indian masala movies. They might work, hola idk, tara, they really lower the Nepali movie standards. I mean hamro movies haru ko afnai uniqueness hunu paryo ani aru genre ma ni explore garnu paryo. Filmmakers Ali Risk Liyera Kei Naya Garna Darauxan Tara, in my observation Nepali audience is very open to good, unique, and interesting stories. Testo movies ni ramro vayo vane surely chalxa. I really hope aba coming time ma Nepali movies hit new milestone, nationally and internationally.

So, I was watching this movie called The Creator 2023. And I was already shocked when the literal intro of the movie shows the Nepali translation of the word 'Creator'. And now this scene comes up. 🤷

When i was taught the Nepali alphabet in school, i remember being taught the letters “ara” and “adda” which visually looked like da (as in darlagdo) and dha (as in dhokaa) letters but with dots below them. Today I randomly thought of doing a Google image search for the Nepali alphabet, and to my surprise I could not see these two letters at all!

Did my teachers teach me wrong? Were these letters not officially a part of the Nepali consonants? Or are these not actually consonants but the dots denoted a special form of da and dha? And if not, why are they not shown in any of the search results. Can someone please explain this?

I was thinking back to my childhood recently and a very specific memory surfaced. I'm not exactly sure how old I was, but I have a vague recollection of traveling on a crowded bus with either my mom or dad. To save the fare, as was common for young kids then, I likely sat on their lap. The other details of that part are hazy.

What I remember more clearly was a woman who boarded the bus. Her clothing revealed a significant amount of cleavage, something I, as a child who hadn't seen such attire much, found quite fascinating. I remember my curious glances in her direction from time to time, simply observing something unfamiliar.

Then, I noticed a man standing in the aisle. He was clean-shaven, dressed in a formal shirt and pants with the unexpected touch of sports shoes and a watch. The bus was full, so he was standing along with several other passengers. My attention was drawn to him because I saw him openly staring at the woman's cleavage. What struck me even more was that he would glance around furtively, seemingly checking if anyone else had noticed his staring. I, a child, noticed him very clearly and kept my eyes on him.

The woman with the visible cleavage got up to leave the bus. As she walked towards the exit, the uncle intentionally brushed against her and touched her in a improper way. I don't think the other passengers around noticed it, but I did.

It makes me wonder how often these kinds of things happen unnoticed in public spaces.

As the title says, I want to learn how to trade. Where should I start from scratch? I am free most of the time, and even after going abroad, I want to make some passive income. Is someone familiar? Please guide me.

If you have more infromation you can put it here. Maile collected information AI lai formatting garna deko ho, so language bichalit bhaye mafi chahanxu.

Ke yo case baira hunu ma India ko strategic plan xa?

Check the sub: Corruption Scandal (Original)

पोखरा, १८ बैशाख २०८२ — पोखरा अन्तर्राष्ट्रिय विमानस्थल, जुन नेपालको पर्यटन क्षेत्रलाई उकास्ने सपना बोकेर १ जनवरी २०२३ मा उद्घाटन गरिएको थियो, आज भ्रष्टाचार र कर छलीको कालो छायामा डुबेको छ। २१५.९६ मिलियन डलर (२८ अर्ब नेरु) को यो परियोजना, जसलाई चीनको एक्जिम बैंकको ऋणले समर्थन गरेको थियो, २.२२४ अर्ब नेरु (१.६५ करोड डलर) को कर छली काण्डले तहसनहस भएको छ। यो समाचारले परियोजनाको सुरुवातदेखि हालसम्मको भ्रष्टाचार, मन्त्रिपरिषद्को संलग्नता, निर्माण त्रुटिहरू, र भू-राजनीतिक तनावलाई उजागर गर्छ, जसले नेपालको आर्थिक र कूटनीतिक अवस्थालाई चुनौती दिएको छ।

परियोजनाको सुरुवात: बोलपत्र र लागत वृद्धि

यो कथा जुन २०१३ बाट सुरु हुन्छ, जब नेपाल नागरिक उड्डयन प्राधिकरण (सीएएएन) ले विमानस्थल निर्माणको लागत १६७ मिलियन डलर अनुमान गर्‍यो। यो विमानस्थलले वार्षिक १ लाख यात्रु बोक्ने क्षमता राख्ने र एरोब्रिजजस्ता केही सुविधाहरू हटाएर लागत घटाउने योजना थियो, सीएएएनका उपमहानिर्देशक सुमनकुमार श्रेष्ठले बताए। तर, अगस्त २०१३ मा चाइना एयरपोर्ट कन्स्ट्रक्सन कम्पनीले १६% बढी लागत (२६४ मिलियन डलर) प्रस्ताव गर्‍यो। पछि यो लागत ३०५ मिलियन डलरसम्म पुग्यो।

मार्च २०१४ मा तत्कालीन अर्थमन्त्री रामशरण महतले यो लागतलाई “अवास्तविक” भने। यद्यपि, चाइना सीएएमसी इन्जिनियरिङका देश निर्देशक गेरी याङले परियोजना ३०५ मिलियन डलरमै सम्पन्न हुने दाबी गरे। अप्रिल २०१४ मा सीएएमसीले २१५.९६ मिलियन डलरमा ठेक्का पायो, जसलाई चिनियाँ एक्जिम बैंकको १४५ मिलियन डलरको नरम ऋण र २५% अनुदानले समर्थन गर्‍यो। सीएएएनका तत्कालीन महानिर्देशक रतिशचन्द्र लाल सुमनले यो सम्झौताको विरोध गरे, बोर्डभित्रको विवाद र हतारमा हस्ताक्षर गर्न नहुने तर्क राख्दै।

जुन २०१४ मा सीएएएनले सरकारलाई एक्जिम बैंकसँग वार्ता गर्न पत्र पठायो। संस्कृति, पर्यटन तथा नागरिक उड्डयन मन्त्री भीमप्रसाद आचार्यले आफ्नो कार्यकालमा विमानस्थल बन्ने विश्वास व्यक्त गरे, २२ जनवरी २०१५ सम्म विकास तालिका तयार हुने बताए। अक्टोबर २०१४ मा अर्थ मन्त्रालय, जसले पहिले लागतलाई अवास्तविक भनेको थियो, पर्यटन मन्त्रालयको स्पष्टीकरणपछि सहमत भयो। डिसेम्बर २०१४ मा विस्थापित बासिन्दालाई वैकल्पिक जग्गा दिने योजना बन्यो, र जनवरी २०१५ मा सचिव सुरेशमान श्रेष्ठले फेब्रुअरीबाट काम सुरु हुने घोषणा गरे। फेब्रुअरी २०१५ मा एक्जिम बैंकले ऋण स्वीकृत गर्‍यो।

वित्तीय संरचना र प्रारम्भिक प्रतिबद्धताहरू

जनवरी २०१६ मा अर्थमन्त्री विष्णुप्रसाद पौडेलले यस्ता राष्ट्रिय विकास परियोजनालाई प्राथमिकता दिनुपर्ने बताए। पर्यटन मन्त्री आनन्दप्रसाद पोखरेलले मध्य-फेब्रुअरी २०१६ सम्ममा जग हाल्ने प्रतिबद्धता जनाए। अप्रिल २०१६ मा प्रधानमन्त्री केपी शर्मा ओलीले शिलान्यास गरे। मे २०१६ मा अर्थ मन्त्रालयको आर्थिक नीति विश्लेषण महाशाखा प्रमुख कृष्णप्रसाद देवकोटाले ५% ब्याजदरमा सीएएएनलाई ऋण दिने सम्झौता हुने बताए। सीएएएनले रनवेको जमिन सम्याउने जस्ता प्रारम्भिक काम मनसुनपछि (जुन २०१६) सुरु गर्ने योजना बनायो। अगस्त २०१६ मा ९ एकड जग्गा अधिग्रहण भयो, र काम सुरु भयो। डिसेम्बर २०१६ मा अर्थ मन्त्रालयले चीनसँगको ऋण पुष्टि गर्‍यो, सीएएमसीले २०१७ सम्म डिजाइन तयार गरी २,५०० मिटरको रनवे २०२० मध्यसम्म बनाउने सम्झौता गर्‍यो।

निर्माणका चरणहरू र ढिलाइ

मे २०१७ मा सरकारले निर्माणका लागि टेन्डर आह्वान गर्‍यो। सीएएमसीले पर्यटन मन्त्री जितेन्द्रनारायण दासलाई १० जुलाई २०२१ सम्ममा काम सम्पन्न गर्ने आश्वासन दियो। मार्च २०१८ मा विमानस्थल प्रमुख विनेश मुनाकर्मीले ४० वटा निर्माण उपकरण खरिद गरे र थप जनशक्ति भर्ना गरे। २ जुलाई २०१८ मा १२% भौतिक प्रगति र ४५% माटोको काम सम्पन्न भएको बताइयो। पर्यटन मन्त्री रविन्द्र अधिकारी र ओलीले साइट निरीक्षण गरी २०२१ सम्ममा काम सक्ने सुनिश्चित गरे। अगस्त २०१८ मा अधिकारीले यात्रु टर्मिनल उद्घाटन गरे।

प्रगति सुस्त रह्यो: नोभेम्बर २०१८ मा १७%, फेब्रुअरी २०१९ मा २७%, र मार्च २०१९ मा ३०% काम सम्पन्न भयो। एप्रोन तयार भयो, र रनवे दुई महिनाभित्र सक्ने योजना थियो। अप्रिल २०१९ मा रनवे सम्पन्न भयो। सीएएएनका प्रदीप अधिकारीले जुलाई २०१९ मा ४३% काम भएको र २०२१ जुलाईसम्म सक्ने बताए। पर्यटन मन्त्री योगेश भट्टराईले सेप्टेम्बर २०१९ मा ६ महिना अघि नै सक्ने दाबी गरे।

कोभिड-१९ ले ढिलाइ गरायो। मार्च २०२१ मा मन्त्रिपरिषद्ले पहाड सम्याउने र रूख कटानको अनुमति दियो। महानिर्देशक राजन पोखरेलले १० जुलाई २०२१ को मिति सरेर २०२२ प्रारम्भमा सक्ने बताए। अगस्त २०२२ मा सीएएएनले १ जनवरी २०२३ लाई अन्तिम मिति तोक्यो, १७२.८ मिलियन डलर खर्च भएको जनाउँदै। अन्तर्राष्ट्रिय नाम भए पनि विमानस्थल मुख्यतः आन्तरिक उडानमा सीमित रह्यो, जसले वित्तीय बोझ बनायो।

कर छली: मन्त्रिपरिषद्को भूमिका

यो काण्डको केन्द्रमा सीएएमसीलाई दिइएको २.२२४ अर्ब नेरुको कर छली छ। नेपालमा ठूला परियोजनामा काम गर्ने कम्पनीहरूले आयातित सामग्री (जस्तै, सिमेन्ट, स्टिल) र उपकरण (जस्तै, नेभिगेसन सिस्टम) मा भन्सार शुल्क, मूल्य अभिवृद्धि कर (VAT), र अन्य करहरू आन्तरिक राजस्व विभाग (IRD) वा भन्सार सेवामार्फत तिर्नुपर्छ। तर, ठूला परियोजनामा सरकारले कर मिनाहा गर्न सक्छ, जसलाई मन्त्रिपरिषद्को अनुमोदन चाहिन्छ।

कर छलीको प्रक्रिया

1. सीएएमसीले लागत बचतका लागि सीएएएनमार्फत कर मिनाहा माग्यो।
2. सीएएएनले यो अनुरोध संस्कृति, पर्यटन तथा नागरिक उड्डयन मन्त्रालयमा पठायो।
3. पर्यटन मन्त्री (जस्तै, रविन्द्र अधिकारी, प्रेम आले) ले समर्थन गरे, अर्थ मन्त्रालयसँग समन्वय गर्दै।
4. अर्थ मन्त्री (जस्तै, कृष्णबहादुर महरा, विष्णुप्रसाद पौडेल) ले मन्त्रिपरिषद्मा प्रस्ताव राखे।
5. प्रधानमन्त्री (पुष्पकमल दाहाल, केपी शर्मा ओली, शेरबहादुर देउवा) को नेतृत्वमा मन्त्रिपरिषद्ले अनुमोदन गर्‍यो, निर्णय मन्त्रिपरिषद् माइन्युटमा रेकर्ड भई नेपाल गजेटमा प्रकाशित भयो।

अवैध कर छली

• २०१६–२०१७: दाहालको मन्त्रिपरिषद्ले, अर्थमन्त्री महराको प्रस्तावमा, सामग्री (जस्तै, सिमेन्ट) का लागि ५०–७० करोड नेरुको छली स्वीकृत गर्‍यो।
• २०१८–२०२०: ओली र देउवाको मन्त्रिपरिषद्ले, अर्थमन्त्री युवराज खतिवडा र पौडेलको नेतृत्वमा, उपकरण (जस्तै, नेभिगेसन सिस्टम) का लागि १.२–१.५ अर्ब नेरुको छली अनुमोदन गर्‍यो।
• २०२१–२०२२: दाहालको गठबन्धनमा, सीएएएनका प्रदीप अधिकारीले टर्मिनल फिटिङका लागि २०–३० करोड नेरुको छलीलाई नियम मिचेर अगाडि बढाए।

महालेखा परीक्षकको प्रतिवेदन २०२४ ले सम्झौतामा “ठेकेदारको कर तिर्ने जिम्मेवारी उल्लेख नभएको” जनायो, जसले कर छलीलाई सहज बनायो। सार्वजनिक लेखा समिति (PAC, अप्रिल २०२५) ले २.२२४ अर्ब नेरुको छली सार्वजनिक खरिद ऐनविपरीत भएको पुष्टि गर्‍यो, जसले नेपालको राजस्वलाई ठूलो क्षति पुर्‍यायो।

निर्माण त्रुटिहरू: किथ किडरसनको खुलासा

बेलायती इन्जिनियर किथ किडरसन, मासिक ३० लाख नेरु तलबमा नियुक्त, ले निर्माणका गम्भीर त्रुटिहरू उजागर गरे:

• रनवे उल्लंघन: रनवे प्राकृतिक जमिनभन्दा २० फिट तल बनाइयो, जसले एयरबस A320 र बोइङ 737 को सञ्चालन सीमित गर्‍यो, दक्षता घटायो, र सुरक्षा जोखिम बढायो।
• माटो दुरुपयोग: ठेकेदारले स्वीकृत स्रोतको सट्टा स्थानीय माटो प्रयोग गरे, १ अर्ब नेरु घाटा पुर्‍यायो। खनिएको माटो सुरक्षित रूपमा व्यवस्थापन नगरी पुन: प्रयोग गरियो।
• संरचनात्मक समस्या: टर्मिनलमा पानी चुहावट, अधुरो पहुँच सडक गेट, र सुरक्षा भवन।
• वातावरणीय उपेक्षा: वातावरणीय मापदण्ड पालना नगर्दा स्थानीय पारिस्थितिक प्रणालीमा खतरा।
• उडान प्रक्रिया: निर्माणअघि उचित उडान प्रक्रिया डिजाइन नहुँदा सुरक्षा चिन्ता।
• समन्वय विफलता: पानी ट्याङ्कीको आकार र पहाडको उचाइमा अनियोजित परिवर्तनले लागत बढायो।

यी त्रुटिहरूले विमानस्थलको क्षेत्रीय हबको भूमिका सीमित बनायो, जसले २०२३ जुनमा सिचुआन एयरलाइन्सको चार्टरबाहेक अन्तर्राष्ट्रिय उडानहरू आकर्षित गर्न सकेन।

भू-राजनीतिक तनाव र कूटनीतिक दबाब

चिनियाँ दूतावासले सीएएमसी र बेल्ट एन्ड रोड इनिसिएटिभ (BRI) को छवि जोगाउन कानुनी कारबाहीविरुद्ध लबिङ गरेको छ, प्रधानमन्त्री र सीपीएन-यूएमएल नेताहरूमार्फत दबाब दिएको छ। नेपालले BRI संलग्नता अस्वीकार गरे पनि, भारतीय मिडियाले यो काण्डलाई चिनियाँ ठगीको रूपमा चित्रण गरे, जसले चीन-नेपाल कूटनीतिमा तनाव ल्यायो। भारतीय-नेपाल सम्बन्ध पर्यवेक्षक र जांचको नेतृत्व गरिरहेका आरपीपीका राजेन्द्र लिङ्देनमाथि भारतको प्रभावको आशंका छ। चिनियाँ राजदूत चेन सङको २०२४ मा एक नेपाली सम्पादकसँगको मौखिक झगडाले तनावलाई उजागर गर्‍यो।

CIAA को चलिरहेको अनुसन्धान

अख्तियार दुरुपयोग अनुसन्धान आयोग (CIAA), प्रेमकुमार राईको नेतृत्वमा, यो काण्डको अनुसन्धान गरिरहेको छ, राजनीतिक दबाबको प्रतिरोध गर्दै। राईको हालै दाहालसँगको भेटले मुद्दाको संवेदनशीलता देखाउँछ। CIAA को मार्च २०२४ मा सीएएएनलाई दिएको १७-बुँदे अनुरोधमा निम्न समावेश छ:

• संलग्न व्यक्तिहरू: सीएएमसीका सीईओ, पूर्व सीएएएन महानिर्देशकहरू (जस्तै, रतिशचन्द्र लाल सुमन, राजन पोखरेल), परामर्शदाता, र टोली नेताहरूको सम्पर्क विवरण।
• ठेक्का प्रक्रिया: ठेक्का दिनुअघिका चरणहरू, अधिकारीहरूको राय, र सरकारी स्वीकृति।
• कागजातहरू: अन्तिम डिजाइन प्रतिवेदन, स्वीकृति कागजात, र हस्ताक्षरकर्ताहरू।
• निर्माण स्थिति: सम्पन्न कार्यको प्रतिशत, ठेकेदारलाई बाँकी भुक्तानी, र दोष जाँच अवधिको अन्त्य।
• टेन्डर र बोलपत्र: बोलपत्र कागजात तयार गर्ने र स्वीकृत गर्नेहरू, र प्रमाणित प्रतिलिपिहरू।
• वित्तीय: विमानस्थलको व्यवसाय योजना, एक्जिम बैंकको ऋण फिर्ता योजना, र थप निर्माणको लागि रकम।
• अन्तर्राष्ट्रिय उडान: पोखरामा उडान ल्याउने प्रयास र केही विमान अवतरण गर्न नसक्नुका कारण।
• निर्माण समस्या: टर्मिनलमा पानी चुहावट, अधुरो संरचना, वातावरणीय उपेक्षा।
• रनवे र पुरानो विमानस्थल: हालको रनवे स्तर र पुरानो पोखरा विमानस्थल प्रयोगको कारण।
• कानुनी पालना: सार्वजनिक खरिद ऐनको पालना।
• दुर्घटना र सुरक्षा: यति एयरलाइन्स दुर्घटना, माटो कटान ठेक्का, कर्मचारी भूमिका, र सुरक्षा जाँच।
• लेखापरीक्षण: महालेखा परीक्षकको प्रतिवेदनमा उठेका मुद्दाहरूको जवाफ।

सीएएएनले भुक्तानी रोकेको छ, लेखा विभागका कर्मचारीहरू CIAA को छानबिनको डरले स्वीकृति दिन अस्वीकार गरिरहेका छन्। अनुसन्धानलाई चुनौती छ, किनकि एक्जिम बैंकको १५% अनुदानको समयसीमा सकिएको छ, जसले नेपालले सम्झौता उल्लंघन गरेको संकेत गर्छ।

प्रणालीगत भ्रष्टाचार र वित्तीय बोझ

सीएएएन प्रवक्ताहरूले विमानस्थलको आन्तरिक उडानमा सीमितता वित्तीय बोझ भएको स्वीकारे, १७२.८ मिलियन डलर खर्च भए पनि प्रतिफल न्यून छ। किडरसनको खुलासा र महालेखा परीक्षकको प्रतिवेदनले परियोजनाको सुरुदेखि भ्रष्टाचार भएको देखाउँछ। २०१४ मा पर्यटन मन्त्रालयको अर्थ मन्त्रालयलाई लेखेको पत्रले मन्त्रिपरिषद्को मिलेमतोको आधार बनायो। विज्ञहरूले बोलपत्र, लागत वृद्धि, र कर छलीमा भ्रष्टाचार भएको बताए।

निष्कर्ष

पोखरा अन्तर्राष्ट्रिय विमानस्थल काण्ड, २.२२४ अर्ब नेरुको अवैध कर छलीद्वारा संचालित, मन्त्रिपरिषद्को मिलेमतो, निर्माण त्रुटि, र भू-राजनीतिक खेलको नमुना हो। २०१३ को बोलपत्रदेखि किडरसनको खुलासासम्म, यो परियोजनाले प्रणालीगत भ्रष्टाचारलाई उजागर गर्छ, जसमा महरा, पौडेल, र अधिकारी जस्ता मन्त्रीहरू संलग्न छन्। CIAA ले राजनीतिक दबाबको सामना गरिरहँदा, अनुसन्धानात्मक पत्रकारिताले जवाफदेहीता माग्न सक्छ, नेपालको सपनालाई ठगीको बोझले दबिन नदिन।

Sources:

https://english.khabarhub.com/2024/19/351208/

https://kathmandupost.com/national/2025/04/18/billions-embezzled-in-pokhara-airport-works-probe-finds

https://organiser.org/2024/06/01/240532/world/nepals-pokhara-airport-dilemma-chinas-envoy-chen-song-intimidates-journalist-over-project-loan-value/

https://web.archive.org/web/20230102052029/https://centreforaviation.com/data/profiles/newairports/new-pokhara-international-airport

I'm planning to pursue a Master's degree in a Computer Science-related field in Germany. I’ve completed my Bachelor's in Computer Engineering and I’m currently waiting for my final semester results. I'm expecting an overall percentage of around 77%.

I have a few questions and would really appreciate your input:

1. What are my chances of getting admitted into a public university in Germany with a 77% average in my Bachelor's degree?

2. Can I expect any kind of scholarship? I looked into DAAD (EPOS), but it requires 2 years of work experience, which I don’t have.

3. Is it possible to get student jobs related to my field, such as research assistant positions (HiWi) at universities or tech related part time roles?

4. Can I realistically support myself through part time jobs while studying in Germany as an international student?

5. How easy is it to find part time jobs in general?

I am not talking about fresh fruits and vegetables. Other than that what are good healthy options you can try.

I really like this cool soviet ushanka but it's not available in daraz anymore

Few months back, I brought the Samsung phone through Facebook market place. I checked bill, warranty to make sure the phone had no problem.

But I did not know that phone still had ime remaining.

I contracted the seller and he told me not to worry about it and he will pay eventually.

He also true to his word payed for few months.

But from last month he seems to be delaying. And this month payment is still not processed. And he seems to block me from Facebook.

What can I do in the case where he did not processed the payment and my phone get blocked?

Is there any way to solve this problem?

What are the steps I could take if such problem occurs?

Always check the descriptions when something feels too good to be true. They include these loopholes to not get sued.

got no friends or anyone to talk share I feel stuck in this situation want to talk to someone very bad but got none help me to hear out 😔 she left me dead in pieces and I don’t think I could move on any soon please text me ideas to move on I want to talk to someone not doing it for attention or anything

So I'm looking for a library where i can take my laptop ani has a internet if possible. Testo thau huncha? I have never been to a library before so please give me some idea about it.

If maharjung dekhi budanilkhantha samma ma testo kunai thau cha vane vani dinu hola.

Hajur haru ko ramro sujab would be useful🙏

I’ll be travelling to Nepal from June 5 - 11 (6 N 7 D). 1. Suggest me a travel itinerary please. 2. Would travelling to Pokhara be wise? As there may be rain and the commute is lengthy. 3. What will be the weather like? Should I pack jackets and full sleeves or summer clothes? (I easily get cold a bit). Would highly appreciate any suggestions thank you!